Υπάρχει τίποτε ίσο με αυτήν την οργή;
Ο προφήτης καλεί μάρτυρα τον ουρανό, θρηνεί, σπαράζει, οδύρεται, φωνάζει «Δεν ξεχωρίζει τραύμα πουθενά, δεν ξεχωρίζει μώλωπας » ο Θεός οργίζεται, δεν δέχεται θυσία, ούτε πρωτομηνιά ούτε Σάββατο, ούτε αλεύρι, ούτε προσευχή, ούτε χέρια ικετευτικά.
Είδες πληγή; Είδες αρρώστια αθεράπευτη, όχι ενός ούτε δύο, ούτε δέκα, αλλά χιλιάδων ανθρώπων; Τι λέει, λοιπόν, ύστερα από αυτά; «Λουσθήτε και καθαρισθήτε» ( Ησ. 1,16 ).
Επομένως υπάρχει αμαρτία, που δεν συγχωρείται; Όχι. Το λέει ο ίδιος ο Θεός και δεν ακούω τι λέτε εσείς∙ και λέγει «Λουσθήτε».
Για ποιόν σκοπό; Κύριε, έλεγες εκείνα; Για ποιον σκοπό λες τα τωρινά; Για ωφέλεια λέω και τα δυό∙ τα πρώτα για να φοβίσω, τα δεύτερα για να ελκύσω. Αν δεν τους ακούς, δεν έχουν ελπίδα σωτηρίας∙ αν δεν έχουν ελπίδα σωτηρίας πώς λέγεις «λουσθήτε»; Αλλά είναι πατέρας ο Θεός φιλόστοργος και αγαθός, κι από πατέρα πιο σπλαχνικός.
Και για να μάθεις ότι είναι πατέρας, τους λέγει: «Τι να κάνω Ιουδαίοι»; Δεν γνωρίζεις τι να κάνεις; Ξέρω, αλλά δεν θέλω∙ οι αμαρτίες τους απαιτούν τιμωρία, αλλά η μεγάλη μου φιλανθρωπία δεν με αφήνει. Τι να σου κάνω; Να σε λυπηθώ; αλλά θα γίνεις νωθρότερος.
Να σε τιμωρήσω; Αλλά δεν το δέχεται η αγάπη μου. Τι να σε κάνω; Να σου φερθώ, όπως στα Σόδομα και να σε καταστρέψω όπως τα Γόμορρα; Δεν το αντέχει η καρδιά μου.
Ο αναλλοίωτος Θεός κάνει σαν άνθρωπος, που αλλάζει, ή καλύτερα κάνει σαν φιλόστοργη μητέρα. Δεν το αντέχει η καρδιά μου∙ λέγει ό,τι θα έλεγε και μια μάννα για το παιδί της. «Δεν το αντέχει η καρδιά μου, όπως η καρδιά της μητέρας.
Αλλά δεν αρκέσθηκε σε ό,τι είπε, αλλά πρόσθεσε: «Ταράχθηκα από χαρά, που άλλαξα γνώμη» ( Ωσηέ 11, 8 ) . Ταράζεται ο Θεός; Μακριά από τέτοια σκέψη! Μη γένοιτο. Ο Θεός δεν ταράζεται, αλλά, όπως είπα, μιμείται τις λέξεις μας. Λέει∙ «Δεν το αντέχει η καρδιά μου» «Λουσθήτε και καθαρισθήτε».
Τι σας υποσχέθηκα; Ότι θα αποδείξω πως ο Θεός τους αμαρτωλούς και όταν είναι γεμάτοι από χιλιάδες αμαρτήματα και τραύματα, εφ’ όσον μετανοιώσουν, τους παίρνει και τόσο πολύ τους θεραπεύει, ώστε να μη τους μένει ίχνος από την αμαρτία, να μην τους μένει σημάδι, να μην τους μένει τίποτε, που να θυμίζη το τραύμα.
Από το βιβλίο: «ΜΕΤΑΝΟΙΑ , ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ, ΝΗΣΤΕΙΑ, ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Χρυσοστομικός Άμβων
ΣΤ΄»
2η Έκδοσις
( Επηυξημένη και βελτιωμένη)
Έκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου