Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα ελπίδας από τον Μητροπολίτη Σάμου Ευσέβιο

Ο Μητροπολίτης Σάμου Ευσέβιος στο Πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του καλεί τα χριστεπώνυμο πλήρωμα της εκκλησίας να ακολουθήσει την αγάπη του Ουράνιου πατέρα.

Διαβάστε αναλυτικά το μήνυμα αγάπης του Σάμου και Ικαρίας:

Αγαπητά μου παιδιά,
Βρισκόμαστε στην αρχή του νέου έτους. Αυτή η χρονική στιγμή είναι κατάλληλη να φέρουμε στο νού μας σκέψεις και αλήθειες που έχουν σχέση με τη σωτηρία μας. Κυρίαρχο τον θέλει ο σύγχρονος άνθρωπος τον χρόνο. Τον έβαλε ρυθμιστή σε κάθε εκδήλωση της ζωής του. Υποδουλώθηκε σ’ αυτόν. Αντί να είναι ο ιδιος κύριος, έδωσε στο χρόνο κυριαρχικά δικαιώματα. Τον αξιολογεί μονάχα σε χρήμα και αποδοτικότητα. Δεν τον ιεραρχεί. Τον χάνει την ώρα, που νομίζει πως τον κερδίζει. Καί είναι αληθινό χάσιμο, όταν αυτός γεμίζει τα χέρια, ενώ αφήνει άδεια την καρδιά. Ο χρόνος οπωσδήποτε θα φύγει. Το ζήτημα είναι τι αφήνει. Αν μας «πλουτίζη εις Θεόν», σε αγάπη προς τους αδελφούς, σε πρόοδο πνευματική, σε αναβάσεις καρδιάς, είναι χρόνος κερδισμένος. Δεν φεύγει. Δεν χάνεται. Θησαυρίζεται και αποταμιεύεται κοντά σ’ Εκείνον που «τα έτη του ουκ εκλείψουσι» (Ψαλμ. 101, 28).

Ναί, ο χρόνος φεύγει και θα φεύγει και κανένας δε μπορεί να τον συγκρατήσει. Σήμερα ζούμε το 2014. Αύριο θα φύγει και αυτό. Ο χρόνος αμείλικτος θα φθείρει τα πρόσωπα, θα υποσκάψει την υγεία. Τα ίχνη της διαβάσεώς του θα είναι ίχνη συνεχούς φθοράς.

Ναί, όλα περνούν, όλα γερνούν. Ένας μένει αναλλοίωτος. Μονάχα ο Θεός δεν επηρεάζεται από τον χρόνο και την φθορά. Άφθαρτος ο Θεός, αναλλοίωτος και αμετάβλητος εις τον αιώνα.  Εξουσιαστής του χρόνου. Καί όχι μόνο ο Θεός μένει άφθαρτος και αναλλοίωτος.  Άφθαρτοι  και  αναλλοίωτοι  μένουν και  θα μένουν όσοι είναι στενά συνδεδεμένοι μαζί Του. «Ο ποιών το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα» (Α΄Ιωάν. β΄17). Αυτός δεν γερνά. Η καρδιά του μένει πάντα νέα. Οι ρυτίδες του χρόνου δεν την αγγίζουν.

Γιατί η αγάπη έχει μέσα της το στοιχείο της αιωνιότητας. Είναι αιώνια. Η φθορά δεν την προσβάλλει.

Ο χρόνος γι’ αυτούς που δεν πιστεύουν στο Θεό, είναι σκληρός, είναι ένας αμείλικτος εχθρός. Μετρά το διάστημα από την γέννηση ως τον θάνατο, την πορεία από το ένα σκοτάδι στο άλλο σκοτάδι. Γι’ αυτούς όμως που ζούν μέσα στην Εκκλησία και έχουν αποκτήσει με το Βάπτισμα τη νέα γέννηση, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Ο χρόνος παίρνει άλλο νόημα. Γίνεται όλος μια εντατική προπαρασκευή, όχι για τον θάνατο, αλλά για τη ζωή. Για το πως θα γίνουμε δεκτικοί της χάριτος του Θεού, που σώζει τον άνθρωπο.

Ζούμε σ’ ένα κόσμο που τον διακρίνει μια επίπεδη σκέψη. Οι βασικοί στόχοι και τα ενδιαφέροντα είναι ενδοκοσμικά. Βιώνεται ένας πρακτικός υλισμός. Η ζωή πολλών ανθρώπων δεν εμπνεέται πλέον από την διδασκαλία της Εκκλησίας. Η «οικονομία του χρήματος» καταπολεμεί τις συνειδήσεις πολλών ανθρώπων, καταπολεμεί την «οικονομία της σωτηρίας» και, όπως φαίνεται, κερδίζει σε αρκετούς τα νικητήρια.

Έτσι, ο σύγχρονος άνθρωπος στενεύει πολύ τον εαυτό του και ελαττώνει υπερβολικά την όρασή του, ώστε να μη χωρεί μέσα του έστω και  τον ελάχιστο λόγο της αλήθειας και να μη βλέπει πέρα από τις ιδιοτελείς επιδιώξεις του.

Μέσα όμως σ’ αυτό τον κόσμο ζεί και «πολιτεύεται» η Έκκλησία, η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων» (Αποκ. κα΄,3), το «μικρόν ποίμνιον» στο οποίο «ευδόκησεν ο Πατήρ» να του δοθεί η «Βασιλεία» (Λουκ. ιβ΄,32), δηλαδή «η χάρη του Τριαδικού Θεού. Αυτό το «μικρόν ποίμνιον» της Εκκλησίας  είναι το «αλάτι» της οικουμένης, γιατί μέσα στο σώμα της διατηρεί την αυθεντικότητα της ζωής και το θεολογικό νόημα του κόσμου.

Αγαπητά μου παιδιά,
Ανήκουμε στην Εκκλησία. Ανήκουμε σ’ Εκείνον, που διακήρυξε: «Ιδού καινά ποιώ πάντα» (Αποκ. κα΄,5). Είναι ο αιώνιος Κύριος, ο Νεοποιός, «νεοποιεί τους γηγενείς». Κοντά του δεν υπάρχουν ηλικίες. Δεν υπάρχουν χιονοσκέπαστα γηρατειά. Δεν υπάρχουν χρόνος και καιροί που προκαλούν φθορά. Υπάρχει αιώνια νεότητα. Υπάρχουν άνθρωποι πλασμένοι για την αιωνιότητα. Άνθρωποι, που όχι μόνο προσδοκούν την αιωνιότητα. Ζούν μέσα τους και προαπολαμβάνουν την χαρά της αιωνιότητας, γιατί πιστεύουν στον  Αιωνιο. Σ’ Αυτόν που μας διαβεβαίωσε, ότι «ο  πιστεύων  εις  εμέ έχει ζωήν αιώνιον» (Ιωαν. ε΄, 24).

Ένας καινούργιος χρόνος, λοιπόν, άρχισε. Μας τον προσφέρει η αγάπη του ουράνιου Πατέρα. Μας τον προσφέρει όχι για να τον ξοδεύσουμε άσκοπα. Ούτε καν να τον κερδίσουμε για την γη. Μας τον προσφέρει για να τον χρησιμοποιήσουμε στη γη, για να κατακτήσουμε τον ουρανό. Αυτός ο χρόνος ούτε φθείρεται ούτε φθείρει. Δεν περνάει και δεν γερνάει. Προχωρεί και καταλήγει στην αιωνιότητα. Προσεγγίζει την ώρα του θριαμβευτικού ερχομού Του.
Θα αντιμετωπίσουμε έτσι τον χρόνο που ήρθε;

Καλή χρονιά, ευτυχισμένη και ιδιαίτερα ευλογημένη!

Με όλη μου την αγάπη
Ο Επίσκοπός σας
+ Ο  Σάμου και Ικαρίας Ευσέβιος