Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΕΩΣ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 23/8/2011

 

Μέ λαμπρότητα γιορτάστηκε ἡ Ἑορτή τῆς Ἀποδόσεως τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στήν Ἱερά Μητρόπολή μας.

Τά Μοναστήρια καί οἱ Ναοί πού εἶναι ἀφιερωμένοι στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, δέχτηκαν πληθύν προσκυνητῶν, οἱ ὁποῖοι κατέφθασαν γιά μιά ἀκόμα φορά στίς αὐλές τῆς Παναγίας μας καί γονάτισαν  μέ πίστη θερμή μπροστά στό πανάγιο Εἰκόνισμά της καί προσκύνησαν τήν χάρη της. 

·  Ὁ Σεβασμιώτατος τήν παραμονή τῆς Ἑορτῆς, ἐχοροστάτησε καί μίλησε στόν Ἑσπερινό στήν πανηγυρίζουσα Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας τῶν Νοτενῶν, ὅπου πλήθη προσκυνητῶν προσῆλθαν ἀπό τήν Ἀχαΐα καί τήν Ἠλεία γιά νά προσκυνήσουν τήν θαυματουργό Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τά χαριτόβρυτα Λείψανα τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἰωακείμ τοῦ νέου Ἀσκητοῦ, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.

Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του, ἐξέφρασε τήν βαθειά συγκίνησή του γιά τήν ἀθρόα συμμετοχή τοῦ εὐσεβοῦς Λαοῦ στήν Ἑορτή τῆς Παναγίας καί ἰδιαιτέρως στάθηκε στήν συγκλονιστική ἀνάβαση τῶν πεζῶν στό Μοναστήρι, πού βαδίζοντας ἀνυπόδητοι ἐπί ὧρες, διανύοντας πολλά χιλιόμετρα καί κρατώντας τά δῶρα γιά τήν Παναγία μας στά χέρια τους, κεριά κ.λ.π., μέ πόθο ψυχῆς λαχταροῦσαν νά φθάσουν μπροστά στό θαυματουργό Εἰκόνισμά της, ἀψηφώντας τόν κόπο καί τόν καύσωνα τῆς ἡμέρας. 

Μεταξύ τῶν ἄλλων ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε: «Αὐτό τό ποτάμι τοῦ κόσμου πού κατά τό μεγαλύτερο μέρος του, εἶναι νέοι ἄνθρωποι, ἀγόρια καί κορίτσια, κάτι ἀπίστευτο γιά τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν μακράν τῆς Ἐκκλησίας, πολλοί ἀπ’ αύτούς καί γονατιστοί ἀνέβαιναν στό Μοναστήρι, εἶναι ἡ ἀπάντηση σέ ὅσους διακηρύττουν σήμερα, ὅτι ἐξέλιπεν ἡ πίστις. Τό ξεχύλισμα τῆς καρδιᾶς τῶν νέων ἀνθρώπων, αὐτή ἡ ὁδοιπορία τῶν «ἀνυπόδητων» εὐλαβῶν προσκυνητῶν, δέν ἐπιβάλλεται ἔξωθεν, ἀλλά εἶναι ἀποτέλεσμα βαθειᾶς πνευματικῆς ἐλευθερίας, ἡ ὁποία ἐκφράζεται ὡς εὐγνωμοσύνη πρός τήν Μητέρα τοῦ Κυρίου καί Μητέρα ὅλου τοῦ κόσμου. Πῶς νά μή τρέξουν δάκρυα ἀπό τά μάτια μας, ὅταν νέοι γονεῖς πορεύονται, ναί πορεύονται, τόσα χιλιόμετρα ἔχοντας τά παιδιά τους στά βρεφικά καροτσάκια καί λαχταροῦν νά γονατίσουν μπροστά στήν Εἱκόνα τῆς Παναγίας;

Σήμερα ὁ ἄνθρωπος καταναοεῖ, παρά ποτέ, ὅτι ἡ ἀπαντοχή του εἶναι ἡ Ἐκκλησία, τήν ὁποία ἐμπιστεύεται, γιατί ὡς φιλόστοργη μάνα, τόν κράτησε καί τόν κρατάει στά χέρια της καί στήν στοργική ἀγκαλιά της.
 

Συνεχίσατε, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, νά ζῆτε μέσα στήν Ἐκκλησία καί ὁ Κύριος διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου θα χαριτώνῃ τήν ζωή σας, θα΄εὐλογῇ τίς ἡμέρες σας, θά σκέπῃ τήν οἰκογένειά σας καί θά σώζῃ τό Ἔθνος μας».

Ἑπίσης ὁ Σεβασμιώτατος, ἔκανε ἀναφορά στήν ἱστορία τῆς Μονῆς καί τήν προσφορά της στήν Ἐκκλησία καί τό Ἔθνος καί ἐπήνεσε τόν Ἡγούμενο π. Ἱερώνυμο, γιά τούς ὑπέρ Χριστοῦ ἀγῶνας του, τήν ἀφοσίωσή του στό μοναχικό ἰδεώδες καί τήν προσφορά του στήν κοινωνία μας. 

  

                      

·    Ἀνήμερα ὁ Σεβασμιώτατος ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία στήν πανηγυρίζουσα Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερῶν, ὅπου πληθύς εὐλαβῶν προσκυνητῶν κατέκλυσε τό Μοναστήρι γιά νά τιμήσῃ τήν Παναγία μας καί νά συνεορτάση μέ τήν Μοναστηριακή Ἀδελφότητα.

Μετά τήν Θεία Λειτουργία ἔγινε ἡ λιτάνευσις τῆς Εἱκόνος τῆς Παναγίας τῆς Χρυσοποδαριτίσσης καί ἡ Ἀρτοκλασία, στό προαύλιο τῆς Μονῆς. Ἐκεῖ ὁ Σεβασμιώτατος ἐκήρυξε τόν Θεῖο λόγο πρός τούς ἑκατοντάδες προσκυνητές, ἀναφερθείς στίς ρήσεις τῶν Προφητῶν γιά τήν Παναγία. Μάλιστα συνεδύασε τόν λόγο τῶν Προφητῶν μέ τόν τόπο τοῦ Μοναστηριοῦ, ἀρχίζοντας ἀπό τήν πύλη, τήν εἴσοδο στό Μοναστήρι περνώντας στήν κλίμακα πού ὁδηγεῖ στό Καθολικό, βλέποντας τά εὐσκιόφυλλα δέντρα, τό κατάσκιον ὄρος στό ὁποῖο εἶναι κτισμένο τό Μοναστήρι καί τήν πηγή τοῦ ὕδατος, ἡ ὁποία δροσίζει τούς ἀνθρώπους. Ἡ Παναγία εἶναι πύλη καί κλῖμαξ καί ὄρος πῖον καί πηγή ὕδατος ζωῆς καί τόσα ἄλλα, ὅπως χαρακτηριστικά ἀναφέρουν οἱ θεηγόροι Προφῆτες.

Ἀκόμη ὁ Σεβασμιώτατος, μίλησε γιά τήν στενή σχέση τῆς ζωῆς τῶν Μοναχῶν μέ τήν Παναγία. Ἡ Παναγία ἦταν θυγατέρα ὑπακοῆς, ταπεινώσεως, προσευχῆς, ἐγκράτειας, μυστικῆς κοινωνίας μέ τόν Θεό, κατοικητήριον καί σκήνωμα Θεοῦ. Ἦταν καί εἶναι εὐεργέτις τῆς κοινωνίας μέ τίς προσευχές καί τίς πολλές καί ἀκοίμητες πρεσβεῖες της.

Οἱ Μοναχοί μέ τόν ἀγῶνα τους, μιμοῦνται τίς ἀρετές τῆς Παναγίας, τήν ὑπακοή, τήν ταπείνωση, τήν προσευχή, τήν ἐγκράτεια, τήν ἀφοσίωση στό Θεό, τήν νυχθημερόν δοξολογία πρός τόν Δημιουργό μας καί τήν παράκληση γιά τήν σωτηρία τοῦ κόσμου.

Τέλος ὁ Σεβασμιώτατος ἐπήνεσε τήν Μοναστική Ἀδελφότητα, γιά τόν τρόπο τῆς αὐστηρᾶς Μοναστικῆς ζωῆς τους καί τό  μοναχικό ἦθος καί ἐξέφρασε τήν ἐν Κύρίῳ καύχηση του για τόν Ἡγούμενο καί τούς ἀδελφούς τῆς Μονῆς».

Σημειωτέον ὅτι ἡ Μονή εἶναι ἄβατος γιά τίς γυναῖκες, ἐκτός ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Πανηγύρεως καί οἱ Μοναχοί, σπανίως καί μόνο γιά πολύ σοβαρούς λόγους ἐξέρχονται ἀπό τό Μοναστήρι.

Ὁ Σεβασμιώτατος πολλάκις ἔχει ἐκφράσει τήν πολλή του ἀγάπη καί τήν ἐκτίμησή του πρός τόν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς π. Νικόδημο καί τούς λοιπούς Ἀδελφούς, ὅπως καί γιά τίς ἄλλες Μοναστικές ἀδελφότητες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μας, τίς ὁποῖες χαρακτηρίζει δῶρα Θεοῦ στήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν