Αποφθέγματα του Μεγάλου Βασιλείου

 

ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ: Η ευστροφία και η μνήμη ήταν δύο μονό από τα πολλά χαρίσματα του Μεγάλου Βασιλείου, μέσω των οποίων κατόρθωσε να κατακτήσει σχεδόν όλες τις επιστήμες της εποχής του.

Ακολούθως, σας παραθέτουμε τα σημαντικότερα αποφθέγματα του Μεγάλου Βασιλείου:

Δέν γνωρίσαμε εμείς τόν Θεό γιά τή δικαιοσύνη μας, αλλά ο Θεός μάς γνώρισε διά μέσου τής αγάπης Του.

Πρέπει νά μήν ξεχνάμε ότι είναι αναρίθμητες οι ευκαιρίες πού μάς δίνει ο Θεός γιά νά τελειοποιηθούμε.

Ο Θεός δίνει τή δύναμή πού χρειάζεται στόν άνθρωπο στούς κόπους καί τούς αγώνες του γιά τήν αρετή.

Από τήν μνήμη τών παρελθόντων καί από τήν πείρα τών παρόντων διδασκόμαστε γιά τό μέλλον.

Όποιος γεύτηκε τήν γλυκύτητα τού λόγου τού Θεού καί τόν πρόδωσε, μοιάζει μ εκείνον πού άλλαξε τό πολύτιμο διαμάντι μ ένα χρωματιστό γυαλί.

Μιά έφοδος τού ενθέου δέν μπορεί νά φέρει κακό, άν εμείς έχουμε όπλο τήν πίστη.

Η θεία βοήθεια από τή μιά καί η θελήση μας από τήν άλλη φέρνουν τήν νίκη κατά τού πονηρού.

Ο Θεός δέν εξετάζει τόν άνθρωπο μερικώς, αλλά συνολικώς, γιά νά σού διδάξει τήν αμεροληψία.

Η μολυσμένη ατμόσφαιρα καί η κακία έχουν ένα κοινό σημείο: η μία μολύνει τό σώμα καί η άλλη τήν ψυχή.

Διατήρησε αγνή τήν ψυχή σου σάν τό πολυτιμότερο κεφάλαιο στή ζωή.

Οι μέλισσες ούτε σέ όλα τά άνθη πλησιάζουν ούτε προσπαθούν νά τά σηκώσουν ολόκληρα, αλλά παίρνουν ό,τι τούς είναι χρήσιμο καί φεύγουν.

Η ψυχή μας εξομοιώνεται μέ όσα σπουδάζει καί πράττει καί μέ όσα αισθάνεται, σύμφωνα μέ τήν κατεύθυνση πού τής δώσαμε.

Όπως οι ληστές κρύβονται στά σκιερά μέρη γιά νά ληστέψουν περαστικούς, έτσι καί ο διάβολος κρύβεται στίς απολαύσεις γιά νά κυριεύσει τήν ψυχή μας.

Η κακία μοιάζει πολύ μέ τήν ατμόσφαιρα πού μολύνει, όταν έχει δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις.

Η πραγματική χαρά συμβαδίζει ουσιαστικά μέ τήν λύπη καί τά δάκρυα.

Ο Θεός δέν έχει πάντοτε ανάγκη υπενθυμίσεως γιά τίς ανάγκες μας, αλλά τής ειλικρινούς διαθέσεως μας.

Οι ημέρες τής ζωής μας βιάζονται καί δέν περιμένουν τόν οκνηρό νά διορθωθεί.

Τό κακό καί η αμαρτία ξεκινούν από τή δική μας προαίρεση.

Όταν ικανοποιείται η ανάγκη τού φαγητού δέν πρέπει νά λησμονείται η ευεργεσία τού Θεού.

Όπως οι βαφείς βάφουν μέ χρώματα ανεξίτηλα, έτσι ανεξίτηλο πρέπει νά μείνει μέσα μας τό καλό.

Μήν αφήνεις νά διαμορφώνονται πονηρές ιδέες στό μυαλό σου τίς ώρες τής αναπαύσεως.

Η αποβολή μιάς συνηθείας είναι δύσκολο, αλλά όχι καί ακατόρθωτο έργο.

Τίποτε από τά γύρω μας δέν μένει αμετάβλητο, ούτε κι εμείς οι ίδιοι.

Δέν πρέπει νά επιδιώκουμε τήν θεραπεία τού κακού μέ τό κακό.

Τά πράγματα τού βίου αλλάζουν εύκολα δεσπότη, η αρετή μόνο είναι αναφαίρετο κτήμα.

Δώσε πρώτη κληρονομία στά παιδιά σου τήν αρετή καί ύστερα μοίρασέ τους καί τήν περιουσία σου.

Η ψαλμωδία για τά παιδιά είναι άνεση καί ευχαρίστηση, αλλά καί αναφορά στόν Θεό.

Όπως η φύση παίρνει λαμπρό χρώμα από τόν ακτινοβόλο ήλιο, έτσι καί η ψυχή μας από τά διδάγματα τών πατέρων.

Νά μήν δίνεις άφθονο πλούτο στίς ανέσεις σου, αλλά στήν ψυχή σου.

Όπως ο όγκος τού σώματος δημιουργεί πρήξιμο καί φλόγωση, έτσι καί τά πάθη φλογίζουν τήν ψυχή.

Όταν βλέπεις κάποιον νά κλαίει γιά τά αμαρτήματά του, συμπάθησέ τον καί μιμήσου τον.

Νά αποφεύγουμε τήν αμαρτία καθώς καί τά άλογα ζώα τή δηλητηριώδη τροφή.

Νά αποφεύγεις τήν αμαρτία, όπως τό ελάφι τό σχοινί καί τό πτηνό τήν παγίδα.

Από όποιο πράγμα αμαρτάνουμε ευκολότερα, πρέπει νά προφυλασσόμαστε περισσότερο.

Προσπάθησε νά περισυλλέγεις τούς ναυαγούς τής αμαρτίας δείχνοντάς τους σανίδα σωτηρίας τήν ελπίδα τού Θεού.

Όταν μάς περιτριγυρίζει η φωτιά τού κακού ή τά λιοντάρια τής αμαρτίας, νά ελπίζουμε στό Θεό γιά τή σωτηρία μας.

Νά μήν υπερπαχύνεις τό σώμα σου, γιατί εξασθενείς τήν ψυχή σου.

Νά μοιράζεις τά εφόδια πρός τό σώμα καί τήν ψυχή ανάλογα μέ τήν ανάγκη τού καθενός.

Παράβλεπε τή σάρκα πού είναι φθαρτή καί επιμελού τής ψυχής πού είναι αθάνατη.

Ο Θεός μάς σώζει από τούς κινδύνους καί όταν ακόμη χαθεί κάθε ελπίδα σωτηρίας.

Η θλίψη είναι φυσικό φαινόμενο καί η μετάνοια θαυμάσια πράξη.

Όπως οι ιατρικές συμβουλές αποδεικνύονται ωφέλιμες όταν τηρούνται, τό ίδιο καί οι πνευματικές.

Από τό πλήθος τών ανομιών μας καί η φύση άκομα στενάζει καί έφυγαν από τά φυσικά τους όρια οι περιοχές τού χρόνου.