Πατρῶν Χρυσόστομος: «Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός. Τό ἡρωϊκόν καύχημα καί σέμνωμα τῆς Πάτρας καί τῆς Ἑλλάδος»

 

Πατρῶν Χρυσόστομος: «Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός. Τό ἡρωϊκόν καύχημα καί σέμνωμα τῆς Πάτρας καί τῆς Ἑλλάδος».

Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στήν πόλη τῶν Πατρῶν, ὃπου διαδρατίστηκαν συγκλονιστικά γεγονότα κατά τήν διάρκεια τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, μέ πρωτεργάτη τόν Ἐθνεγέρτη Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό.

Τῆς Θείας Λειτουργίας στόν πανηγυρίζοντα  Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τῶν Πατρῶν προέστη ὁ Σεβασμιώτατος  Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, συλλειτουργοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου. Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στό θεολογικό μήνυμα τῆς Ἑορτῆς καί διά τήν ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Ἀειπαρθένου  Σάρκωσιν τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐλευθερίαν τοῦ ἀνθρωπίνου Γένους ἀπό τά δεσμά τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς, μίλησε καί γιά τήν μεγάλη, τήν μεγίστη ὑπόθεση τῆς ἐλευθερίας τῆς Ἑλλάδος, ἀπό τόν Τουρκικό ζυγό, μέσα ἀπό ἀγῶνες καί θυσίες , ὃλων τῶν Ἑλλήνων, τούς ὁποίους ἓνωσε ἡ ἲδια πίστη στό Θεό, ἡ Ὀρθόδοξη δηλ. πίστη, ἡ ἲδια γλῶσσα, ἢ ἲδια πνευματική καταγωγή, ἢ ἲδια ρίζα, ἢ ἲδια παράδοση.

Μέ ἒμφαση ἀνεφέρθη στό ρόλο καί στίς θυσίες τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀπό τήν ἀρχή πρωτοστάτησε στούς ἀγῶνες γιά τήν Ἐλευθερία, ἀπό τούς κατά καιρούς Οἰκουμενικούς Πατριάρχας, μέχρι καί τόν τελευταῖο Καλόγερο σέ ὃποιαν ἂκρη τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος.

Ἐμνημόνευσε τῶν δέκα (10) Πατριαρχῶν, τῶν ἑκατό (100) Ἀρχιερέων μεταξύ τῶν ὁποίων εἶναι καί οἱ Ἐθνομάρτυρες Μητροπολίτες Πατρῶν, Νεόφυτος (+1466), Γερμανός ὁ Α’

(+1572) καί Παρθένιος ὁ Ε’ (+1570) καί τῶν ἓξι (6000) χιλιάδων καί πλέον λοιπῶν Κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι μαρτυρικῶς ἐτελειώθησαν ὑπό τῶν Τούρκων, ἀγωνιζόμενοι ὑπέρ τῆς Ἐλευθερίας τῆς Ὀρθοδόξου Πατρίδος μας.

Μεταξύ τῶν ἂλλων ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέφερε μαρτυρίες γιά αὐτούς τούς ἀγῶνες καί τήν προσφορά τῆς Ἐκκλησίας στόν ἱερό ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος ἀγῶνα, ὃπως:

α) «Πρῶτος ὁ Κλῆρος ἐφάνη εἰς τόν ἀγῶνα μέ τόν Σταυρόν καί μέ τήν σπάθην εἰς τάς χεῖρας διά νά σώσῃ τό πλανημένον ποίμνιον καί νά ὁδηγήσῃ αὐτό εἰς τήν ἐλευθερίαν του, φυσικῶς, πολιτικῶς, θρησκευτικῶς, αὐτός ἐφύλαξε τά γράμματα καί τήν γλῶσσαν». (Φώτιος Χρυσανθακόπουλος ἢ  Φωτάκος ἀγωνιστής 1821, ὑπασπιστής τοῦ Κολοκοτρώνη)

β) «Οἱ Τοῦρκοι στήν Ἀθήνα κάνουν τά πάντα γιά νά συλλάβουν παπάδες γιατί ὃπως διαδίδεται οἱ παπάδες εἶναι οἱ ἀργηγοί τῶν Ἐπαναστάσεων». (Ντομένικο Ὀριγκόνο, Πρόξενος Ὀλλανδίας).

γ) «Τήν Ἐπανάστασιν ἐκίνησαν καί ἐνεψύχωσαν οἱ Κληρικοί ἂνευ τῶν ὁποίων, ὁ Λαός δέν ἢθελε κινηθῆ». (Ἐμμανουήλ Ξάνθος).

Ἰδιαιτέρως ἐστάθη στήν ἐμβληματική, ἡρωϊκή, ἀγωνιστική, ἀνεπανάληπτη μορφή καί προσωπικότητα τοῦ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τό καύχημα καί κλέος τῆς Πάτρας καί τῆς Ἑλλάδος συμπάσης. Ἀγωνίστηκε γιά τήν ἑνότητα τῶν Ἑλλήνων, γιά τήν ἐμψύχωση τῶν πολεμιστῶν, εὐλόγησε τήν ἀπαρχή τοῦ ἀγῶνος στήν Ἁγία Λαύρα, ὑψώνοντας τό Λάβαρο τῆς Ἐπαναστάσεως καί στή συνέχεια ὓψωσε τόν Σταυρό καί τή Σημαία στήν Πλατεία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Πατρῶν, ὁρκίζοντας τούς Ἀγωνιστάς γιά τήν Ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος. Διεκρίθη γιά τό ἰσχυρό τοῦ χαρακτῆρος του, τήν ἀκατάβλητη δύναμη τῆς ψυχῆς του καί τό ἀγωνιστικό του φρόνημα γιά τόν Χριστό καί τήν Ἑλλάδα, γιά τίς διπλωματικές του ἱκανότητες οἱ ὁποῖες ἐφάνησαν τόσο μέ τήν «Διακήρυξη»  στήν Ἁγία Λαύρα, ὃσο καί μέ τό «Μανιφέστο» πρός τίς ξένες δυνάμεις ἀπό τήν πλατεία Ἁγίου Γεωργίου στήν Πάτρα (τά ὁποῖα καί ἀνέγνωσε ὁ Σεβασμιώτατος), ἀλλά καί μέ τήν διπλωματική ὁδό πού ἀκολούθησε εὑρισκόμενος στήν Ἰταλία καί ἀγωνιζόμενος ὑπέρ τῶν δικαίων καί τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος τῶν Ἑλλήνων γιά τήν ἐλευθερία.

Καυχώμεθα γιατί ὁ ἀοίδιμος καί λεοντόκαρδος Ἱεράρχης, ἦτο Ποιμενάρχης τῶν Πατρῶν καί γόνυ κλίνομε ψυχῆς καί σώματος, μπροστά στήν ἡρωϊκή μορφή του καί στούς ἀγῶνες του γιά τήν Πίστη καί τήν Πατρίδα καί τόν ἀνδριάντα του, πού δεσπόζει στά Ψηλά Ἁλώνια τῶν Πατρῶν, εἰς διαχρονικήν μαρτυρίαν τῆς προσφορᾶς του, στεφανώνομε μέ δάφνινο στεφάνι.

Ὁ Σεβασμιώτατος βλέποντας μπροστά του στόν Ἱερό Ναό τῆς Εὐαγγελιστρίας τούς μαθητάς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Πατρῶν, ντυμένους μέ τίς τιμημένες ἐθνικές φορεσιές καί κρατῶντας τήν Ἑλληνική Σημαία ἀνεφέρθη μέ συγκίνηση σ’ αὐτά τά παιδιά, ἀλλά καί σέ ὃλα τά παιδιά τῆς Πάτρας καί τῆς Ἑλλάδος, πού παρά τίς ὃποιες δυσκολίες κρατᾶνε γερά στά χέρια τους τήν Ἑλληνική Σημαία καί τό «ἃγιο φῶς» τῆς ἑλληνοχριστιανικῆς παράδοσης, ὃπως μᾶς τά παρέδωσαν οἱ Ἣρωες καί Μάρτυρες προγονοί μας, Κληρικοί καί Λαϊκοί. Εὐχαρίστησε καί ἐπήνεσε τόν Διευθυντή τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Πατρῶν καί Πρωτοψάλτη τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ μας Ναοῦ, κ. Ἰωάννη Κόττορο καί τούς Καθηγητάς γιά τήν μεγάλη προσφορά τους στό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο. Στούς μαθητάς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου εὐχήθηκε ἀπό καρδίας, ὃπως ἢρθανε ντυμένοι μέ τίς ἐθνικές δοξασμένες φορεσιές στήν Ἐκκλησία κρατῶντας τήν Ἑλληνική Σημαία καί τό λάβαρο τῆς ἐλευθεριᾶς, ἒτσι, ἂν εἶναι καί τοῦ Θεοῦ τό θέλημα, νά’ ρθοῦνε ντυμένοι μέ τά δοξασμένα καί αἱματοποτισμένα ἃγια ράσα, γιά νά ἱερατεύσουν μπροστά στό Ἃγιο Θυσιαστήριο.

Μετά τήν ἀπόλυση τῆς Θείας Λειτουργίας, ἒψαλαν ὃλοι τόν Ἐθνικό Ὓμνο καί μέ ἱερό ἐνθουσιασμό ἐφώναξαν τό «Ζήτω ἡ Ἑλλάς».

Μετά τήν Θεία Λειτουργία ἐτελέσθη ἡ Δοξολογία ἐπί τῇ Ἐθνικῇ Ἑορτῇ καί ἀκολούθησε ἡ παρέλαση τῶν πολιτικῶν καί στρατιωτικῶν τμημάτων.

Τήν Κυβέρνηση ἐξεπροσώπησε ὁ κ. Χρῖστος Στυλιανίδης, Ὑπουργός Κλιματικῆς κρίσης καί Πολιτικῆς προστασίας.