ΟΙ ΤΗΝ ΑΧΑΙΑΝ ΩΡΑΙΣΑΝΤΕΣ ΑΓΙΟΙ...( ΑΝΑΧΩΡΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ )

Τήν Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019 (Κυριακή πρό τῆς ἑορτῆς, τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου), ἡ Ἀποστολική Μητρόπολις τῶν Πατρῶν ἑόρτασε τήν μνήμη τῶν ἐξ' Ἀχαΐας καί ἐν Ἀχαΐᾳ Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι μέ πρῶτον τόν Ἃγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, πρεσβεύουν ὐπέρ τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν καί τῶν εὐσεβῶν Πατρέων, ἀλλά καί τῆς Ἀχαΐας ἁπάσης.

Στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου εὑρίσκετο ἡ ἱερά καί θαυματουργός εἰκόνα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ καί ἱερά λείψανα Ἁγίων τῆς Ἀχαΐας.

Τῆς Θείας Λειτουργίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμων, συλλειτουργούντων, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου, τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου καί τοῦ οἰκείου Ἱεράρχου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας ἐκήρυξε ἐμπνευσμένα τόν θεῖο λόγο, ἀναφερθείς στό ἱερό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, ἀλλά καί στήν μεγάλη σημασία τῆς ἐπισκέψεως τῆς Εἰκόνος τῆς Παναγίας Σουμελᾶ στήν Πάτρα, μάλιστα δέ μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως 100 ἐτῶν ἀπό τήν γενοκτονία τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Χιλιάδες εὐσεβῶν χριστιανῶν συνωστίζοντο ἐντός καί ἐκτός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ προκειμένου νά προσκυνήσουν τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ καί τά ἱερά Ἀποστολικά καί Μαρτυρικά Λείψανα.

Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ἐτελέσθη ἱερό μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν φρικτοῖς βασάνοις, μαρτυρίοις καί διωγμοῖς τελειωθέντων Ποντίων ἀδελφῶν ἡμῶν κατά τήν, ὑπό τῶν Τούρκων γενομένην, γενοκτονία τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Στό τέλος πραγματοποιήθηκε ἡ λιτάνευσις ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, τῆς Ἁγίας Κάρας τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος εὐχαρίστησε ἐκ βάθους ψυχῆς τόν Σεβασμιώτατο Βεροίας γιά τήν μεγάλη εὐλογία πού ἐκόμισε στήν πόλη μας, δηλ. τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ καί προσέφερε γιά τό Μοναστήρι τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, ἀργυρά κανδήλα, ἐνῶ ἐτίμησε τόν Σεβασμιώτατο Βεροίας μέ τό παράσημο (χρυσοῦν σταυρόν) τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Ἐπίσης, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας προσέφερε στόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ. Χρυσόστομο, τόν χρυσοῦν Σταυρόν (ταξιάρχην) τοῦ ἀργυροῦ Ἰωβηλαίου τῶν «Παυλείων».

Πρό τῆς ἀναχωρήσεως τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος, στό προαύλιο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, μέλη τοῦ Φάρου Ποντίων Πατρῶν, μέ ποντιακές ἐνδυμασίες, χόρεψαν παραδοσιακούς Ποντιακούς χορούς, κατασυγκινήσαντες τά πλήθη τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν.

Παρακάτω δημοσιεύομε τήν ὀμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.

«Τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστιν».

Στήν ἀγωνιώδη ἐρώτηση τῶν μαθητῶν του «ποιός μπορεῖ νά εἰσέλθει στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ» ἀπαντᾶ σήμερα ὁ Χριστός.

Ἀφορμή γιά τήν ἐρώτηση καί τήν ἀγωνία τῶν μαθητῶν εἶναι ἕνας πλούσιος ἄνθρωπος, ἕνας ἄρχων πού πλησίασε τόν Ἰησοῦ καί τοῦ ζήτησε νά τοῦ πεῖ τί νά κάνει γιά νά κληρονομήσει τήν αἰώνιο ζωή.

Δέν ἦταν ἀσεβής ὁ ἄνθρωπος αὐτός. Δέν ἤθελε νά παγιδεύσει τόν Χριστός ρωτώντας γιά τήν αἰώνιo ζωή. Ἕνας εὐσεβής ἄνθρωπος ἦταν, πού εἶχε τηρήσει ἀπό μικρός ὅλες τίς ἐντολές τοῦ νόμου. Ἕνα μόνο τοῦ ἔλειπε. Ἡ πραγματική ἀγάπη πρός τόν Θεό.

Τίς ἐντολές του τίς εἶχε τηρήσει κινούμενος ἀπό ἕνα αἴσθημα συνεπείας, ὑποχρεώσεως ἤ καί φόβου ἔναντι τοῦ Θεοῦ καί τοῦ νόμου του, δέν τίς εἶχε τηρήσει προφανῶς ἀπό ἀγάπη. Δέν τίς εἶχε τηρήσει, ἐπειδή ἤθελε νά εὐαρεστεῖ τόν Θεό μέ τήν ὑπακοή του. Μέ τόν Θεό δέν τόν συνέδεε σχέση ἀγάπης καί ἐμπιστοσύνης, γι᾽ αὐτό καί ὅταν ὁ Χριστός τοῦ πρότεινε νά πωλήσει τά ὑπάρχοντά του καί νά τόν ἀκολουθήσει, ἐκεῖνος δέν τόλμησε νά κάνει τήν ὑπέρβαση. Δέν τόλμησε νά ἐγκαταλείψει τό ἕνα, τόν πλοῦτο, πού τόν κρατοῦσε μακριά ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καί ἔτσι ἔχασε γιά τόν θησαυρό τῆς γῆς τόν θησαυρό τοῦ οὐρανοῦ. Ἔχασε τήν αἰώνιο ζωή, γιά νά μήν στερηθεῖ τόν πλοῦτο τῆς προσκαίρου.

Αὐτός εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού προκαλεῖ τήν ἀγωνιώδη ἐρώτηση τῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου. Ἄν δέν μπορεῖ νά σωθεῖ αὐτός ὁ εὐσεβής πλούσιος ποιός θά μπορέσει ἄραγε νά σωθεῖ;

Δέν εἶναι ὅμως αὐτή ἡ ἀγωνιώδης ἐρώτηση ἐρώτηση μόνο τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι συχνά καί δική μας ἐρώτηση. Καί μαζί μέ αὐτήν διατυπώνουμε στή ζωή μας καί ἄλλα ἀγωνιώδη ἐρωτήματα πρός τόν Θεό, γιά τά ὁποῖα ὅμως ἰσχύει ἡ ἴδια ἀπάντηση, ἡ ἀπάντηση πού ἔδωσε σήμερα ὁ Χριστός στούς μαθητές του: «Τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστίν».

Ὅσα εἶναι καί φαίνονται ἀδύνατα γιά τούς ἀνθρώπους, ὅσα δέν μποροῦν νά κάνουν καί νά ἐπιτύχουν οἱ ἄνθρωποι, εἶναι δυνατά γιά τόν Θεό.

Καί πῶς εἶναι δυνατόν νά μήν πιστεύουμε σέ αὐτή τήν ἀλήθεια, ἄν πιστεύουμε ὅτι ὁ Θεός εἶναι παντοδύναμος; Πῶς εἶναι δυνατόν νά μήν πιστεύουμε σέ αὐτή τήν πραγματικότητα, ὅταν ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στόν Θεό;

«Τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστιν», λέγει ὁ Χριστός σήμερα πρός ὅλους μας. Καί τήν ἐπιβεβαίωση τῶν λόγων του τήν ἔχουμε τριπλῆ ἐνώπιόν μας.

Τήν ἔχουμε πρωτίστως στήν ἱερή μορφή τῆς Παναγίας Μητέρας του, τῆς ὁποίας τήν ἱστορική καί θαυματουργό εἰκόνα, τήν προερχομένη ἀπό παλαίφατη Μονή τῆς Παναγίας Σουμελᾶ τοῦ Πόντου καί ἐγκατεστημένη τά τελευταῖα ἑβδομήντα περίπου χρόνια στή νέα Μονή της, στό Ἱερό Προσκύνημά της στό Βέρμιο τῆς Ἠμαθίας, κομίσαμε πρίν ἀπό μία περίπου ἑβδομάδα, ἀνταποκρινόμενοι στήν εὐγενῆ παράκληση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου σας καί πολυφιλήτου ἀδελφοῦ Ἁγίου Πατρῶν κυρίου Χρυσoστόμου, στήν πόλη σας καί στόν ὑπέρλαμπρο αὐτόν ναό τοῦ πολιούχου σας ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ πρωτοκλήτου, εἰς εὐλογία καί ἁγιασμό τῶν πιστῶν καί εὐλαβῶν Πατρέων, στό πλαίσιο τῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τῶν Πρωτοκλητείων.

Ὁλόκληρη ἡ ζωή τῆς Παναγίας Παρθένου, ἀπό τή γέννησή της μέχρι τήν Κοίμηση καί τήν εἰς οὐρανούς μετάστασή της, ἰδιαιτέρως ὅμως τό θαῦμα τῆς γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ ἐκ τῶν ἁγνῶν καί παρθενικῶν αἱμάτων της καί ἡ πρό τόκον καί μετά τόκον παρθενία της, καί ἀκόμη τά ἀναρίθμητα θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ διά τῶν ἱερῶν της εἰκόνων καί ὄχι μόνον, ἀποτελοῦν ἀδιάσειστη ἐπιβεβαίωση τοῦ λόγου Κυρίου ὅτι «τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστί».

Ἔχουμε ὅμως τήν ἐπιβεβαίωση τοῦ λόγου τοῦ Κυρίου μας καί στήν ἱερά μορφή τοῦ πολιούχου τῆς ἱστορικῆς πόλεώς σας, τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ πρωτοκλήτου, ἀλλά καί στή ζωή πάντων τῶν Ἀχαιῶν ἁγίων, τῶν ὁποίων τή μνήμη πανηγυρίζει ἡ Ἱερά αὐτή Μητρόπολη.

Ἡ ζωή καί ἡ ἀποστολική δράση τοῦ ταπεινοῦ ἁλιέως τῆς Τιβεριάδος, ὁ ὁποῖος χωρίς μέσα, χωρίς ἀνθρώπινη καί ὑλική ὑποστήριξη, χωρίς ἐμπειρία καί γνώση κοσμική, διῆλθε τόν Πόντο καί τίς ἐπαρχίες τοῦ βορρᾶ καί διά τοῦ Βυζαντίου καί τῆς Μακεδονίας ἔφθασε στήν Πελοπόννησο καί τήν Πάτρα κηρύσσοντας τό Εὐαγγέλιο καί ὁδηγώντας χιλιάδες ἀνθρώπων ἀπό τήν πλάνη τῶν εἰδώλων στό φῶς τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἕνα ἀκόμη ἀδιάψευστο τεκμήριο τῆς ἀληθείας τοῦ λόγου τοῦ Ἰησοῦ.

Καί τήν τρίτη ἀπόδειξη τήν ἔχουμε στήν ἱστορία τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὁ ὁποῖος τιμᾶ φέτος μαζί μέ ὅλους τούς Ἕλληνες, τή ἑκατοστή ἐπέτειο τῆς θλιβερῆς Γενοκτονίας.

Ποιός θά πίστευε ὅτι αὐτός ὁ λαός, ὁ ὁποῖος τόσο βάναυσα καί τόσο ἀπάνθρωπα ξερριζώθηκε ἀπό τίς πατρογονικές του ἑστίες, καί ὑπέμεινε κακουχίες καί ταλαιπωρίες ἀνεκδιήγητες θά μποροῦσε νά σταθεῖ καί πάλι ὄρθιος, νά ἀνθίσει ξανά καί νά βγάλει ρίζες σέ ὅποιο σημεῖο τοῦ κόσμου καί ἄν βρέθηκε καί νά διατηρήσει τή γλώσσα του, τή μουσική του, τήν ἱστορία του, τίς παραδόσεις καί τά ἔθιμά του, καί νά διεκδικεῖ μέ παρρησία τά δίκαιά του; Κανείς ἀσφαλῶς δέν θά τό πίστευε.

Κι ὅμως αὐτό εἶναι μία ἁπτή πραγματικότητα πού τή ζοῦμε καθημερινά. Καί εἶναι πραγματικότητα, γιατί ὁ Ποντιακός Ἑλληνισμός δέν ξέχασε οὔτε στιγμή τήν πίστη του στόν Θεό καί δέν ἔπαυσε ποτέ νά ἐμπιστεύεται τήν Παναγία Μητέρα του, τήν Παναγία τή Σουμελιώτισσα, καί τά θαύματά της.

Βεβαίως, ἡ σημερινή ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ πρός τούς μαθητές του καί ὁ λόγος πού προέρχεται ἀπό τό ἀψευδές στόμα τοῦ Κυρίου δέν χρειάζεται ἀποδείξεις.

Ἡ συγκατάβαση ὅμως τοῦ Χριστοῦ πρός τήν ἀνθρώπινη ὀλιγοπιστία μας καί ἡ ἀγάπη τοῦ Ποιμενάρχου σας, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κυρίου Χρυσοστόμου, τοῦ ὁποίου ἡ ἐμπνευσμένη καί στοργική πρωτοβουλία ἔφερε αὐτές τίς ἡμέρες ἐδῶ, στόν περικαλλῆ ἱερό ναό τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ πρωτοκλήτου καί μέ τήν εὐκαιρία τοῦ πρός τιμήν του ἑορτασμοῦ τῶν Πρωτοκλητείων, τήν ἱερά καί θαυματουργό εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ ἀπό τό θρονί της στό Βέρμιο καί τήν Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, ἔθεσε ἐνώπιόν μας τήν τριπλῆ αὐτή ἐπιβεβαίωση τοῦ Κυριακοῦ λόγου.

Γι᾽ αὐτό καί ἐπιτρέψτε μου, Σεβασμιώτατε Ἅγιε Πατρῶν, νά σᾶς εὐχαριστήσω ἀπό καρδίας γιά τήν εὐγενῆ πρόσκλησή σας, τήν ἀβραμιαία φιλοξενία σας καί τήν εὐκαιρία πού μοῦ δώσατε σήμερα νά συλλειτουργήσω μαζί σας καί μαζί μέ τούς ἄλλους ἀδελφούς ἀρχιερεῖς στόν ὑπέρλαμπρο αὐτόν ἱερό ναό τοῦ πρωτοκλήτου καί πολιούχου σας ἀποστόλου, εἰκοσιπέντε χρόνια μετά τήν προηγούμενη ἐπίσκεψή μου, τήν πρώτη, ὅπως εἶπα καί προχθές, μετά τήν ἐνθρόνισή μου στήν Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, καί νά ἀπευθυνθῶ πρός τόν εὐλαβῆ καί εὐγενῆ λαό τῶν Πατρέων καί τῆς Ἀχαΐας, ἡ πάνδημη συμμετοχή τοῦ ὁποίου κατά τήν ὑποδοχή τῆς σεβασμίας καί ἱστορικῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, τῆς Παναγίας τοῦ Πόντου, τήν περασμένη Δευτέρα μέ συνεκίνησε βαθύτατα.

Σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ βάθους καρδίας καί πάλιν γιά τήν ἀγάπη σας καί εὔχομαι ταπεινῶς ἡ χάρη καί ἡ εὐλογία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Παναγίας Σουμελᾶ νά σᾶς σκέπει καί νά σᾶς κρατύνει εἰς χρόνους μακρούς καί νά εὐλογεῖ καί νά προστατεύει τούς ἄρχοντες καί τόν πιστό λαό τῶν Πατρῶν καί τῆς Ἀχαΐας πάντοτε.