Ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος από την Αθήνα, πνευματικό
τέκνο του Γέροντος Πορφυρίου, που για χρόνια, όποιο πρόβλημα κι αν είχε,
πήγαινε στο Γέροντα ή του τηλεφωνούσε για να τον συμβουλευτεί, τις ημέρες που
εκοιμήθη ο Γέρων Πορφύριος, έλειπε στο εξωτερικό κι έτσι δεν πληροφορήθηκε την
κοίμηση του.
Κάποια στιγμή αντιμετώπισε ένα οικογενειακό πρόβλημα και θέλησε
να συμβουλευτεί, όπως πάντα, τον Γέροντα.
Σήκωσε το τηλέφωνο, σχημάτισε τον αριθμό του τηλεφώνου, που
ήταν στο δωμάτιο του Γέροντος, και ακούει να του απαντά ο ίδιος ο Γέρων
Πορφύριος.
Αφού τον χαιρέτησε και ζήτησε την ευχή του, του μίλησε για
το πρόβλημά του και του ζήτησε τη συμβουλή του. Ο Γέρων Πορφύριος του είπε τι
έπρεπε να κάνει και τι ν’ αποφύγει. Το πνευματικό αυτό τέκνο του τον
ευχαρίστησε και του είπε: «Θα έρθω, Γέροντα, να σας δω μόλις μπορέσω».
Του λέει τότε ο Γέρων Πορφύριος:
«Παιδί μου να μη ξαναπάρεις στο τηλέφωνο, διότι έχω
αποθάνει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου