Την 25η του μηνός Ιουνίου, η Αγία μας Εκκλησία τιμά την μνήμη της Αγ. Οσιομάρτυρος Φεβρωνίας. Η Αγία Φεβρωνία έζησε κατά τον 3ο μ.Χ. αι. σε ένα μοναστήρι, στην Αντιόχεια της Μυγδονίας στη Μεσοποταμία. Από την νηπιακή ηλικία των 2 ετών, ανετράφη εις την Μονήν, από την Καθηγουμένη Αγ. Βρυαίνη, η οποία ήταν θεία της. Σε νεαρά ηλικία αξιώθηκε να λάβει το αγγελικό Σχήμα. Ασκουμένη στα μοναχικά παλαίσματα, υπό την καθοδήγηση της Γερόντισσας Αγ. Βρυαίνης, αξιώθηκε να φθάσει σε υψηλά μέτρα αρετής. Ήταν δε και κατά την φυσική όψη ωραιοτάτη, ώστε η χάρις του Θεού που πλημμύριζε την υπέρκαλλο ψυχή της να αντανακλά στο χαρακτήρα του προσώπου της, δείχνοντας αυτήν ως άγγελο.
Προσευχομένη, νηστεύουσα και μελετώσα νυχθημερόν τις Άγιες Γραφές, απέκτησε το χάρισμα της θείας σοφίας και διδασκαλίας του λόγου του Θεού. Έτσι καθοδηγούσε προς τον Χριστόν τις ψυχές των γυναικών που επισκέπτονταν την Μονή, μεταξύ των οποίων και την συγκλητική Ιερεία, την μετέπειτα Αγ. Ιερεία, την οποία τιμά η Εκκλησία μας στις 3 Ιουνίου.
Κατά τους απηνείς διωγμούς, που εξαπέλυσε κατά των Χριστιανών, ο αυτοκράτωρ της Ρώμης Διοκλητιανός, η Αγία Φεβρωνία, διανύουσα το 20ο έτος της ηλικίας της και καταφλεγομένη από τον πόθο του μαρτυρίου, αρνήθηκε να φύγει και να κρυφθεί κάπου μαζί με τις συμμονάστριές της. Καθώς δε ήταν ασθενής κατά τις ημέρες εκείνες, παρέμεινε στο Μοναστήρι μαζί με την Ηγουμένη Βρυαίνη και την συγκλητική Ιερεία. Οι ειδωλολάτρες στρατιώτες εισέβαλαν στη Μονή, την συνέλαβαν και την οδήγησαν στο κριτήριο, ενώπιον του δικαστού Σελήνου. Η δε Ιερεία, συνεισήλθε με ανδρική ενδυμασία και έμεινε πλησίον της ενθαρρύνουσα την Μάρτυρα καθ' όλη τη διάρκεια της αθλήσεώς της. Εις μάτην προσπάθησαν οι τύραννοι να την δελεάσουν με κολακείες και υποσχέσεις. Η γενναία ομολογία της πίστεώς της εις τον ουράνιο Νυμφίο Χριστό, προκάλεσε την μήνιν των ειδολολατρών, οι οποίοι την υπέβαλαν σε φριχτά βασανιστήρια. Υπέμεινε ανδρείως η Νύμφη του Χριστού Φεβρωνία,
την γύμνωση του παρθενικού της σώματος, τους ραβδισμούς, τη μαστίγωση, το πυρ, τον ξεριζωμό των οδόντων και την κατακοπή των μελών της, των μαστών, χειρών και ποδών και τέλος την αποτομή της αγίας της κεφαλής οπότε έλαβε και τον στέφανο της δόξης παρά Χριστού του Θεού.
Η καθ' ημάς Ι. Μ. Προφήτου Ηλιού Πατρών, τιμά ιδιαιτέρως την μνήμη της Αγίας οσιοπαρθενομάρτυρος Φεβρωνίας. Την Τρίτη 25 Ιουνίου, ετελέσθη εις το Καθολικό της Μονής, πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετ' Αρτοκλασίας, κατά τη διάρκεια της οποίας ετέθη εις προσκύνησιν και προς αγιασμόν των πιστών τεμάχιον του Ιερού Λειψάνου της Μάρτυρος.
Την ημέρα αυτή εορτάζει τα ονομαστήριά της και η Προηγουμένη της Μονής, Μοναχή Φεβρωνία Καραγιάννη. Η Γερόντισσα Φεβρωνία ασκείται στην Ιερά Μονή από εξηκονταετίας, διακονώντας τον Προστάτη Άγιο Προφήτη Ηλία, την αδελφότητα και τον λαό του Θεού, με την γλυκειά ταπείνωση, την αγία απλότητα, την αβραμιαία φιλοξενία, την θυσιαστική και ανυπόκριτο αγάπη της. Κατά τη διάρκεια της θεοφιλούς διακονίας της, αποπερατώθηκε κτιριακά η Μονή, εξωραΐστηκαν οι χώροι και κτίσθηκαν
δύο Παρεκκλήσια, τα οποία τιμώνται αμφότερα στη μνήμη του Τιμίου Σταυρού και της Αγ. Οσιομάρτυρος Φεβρωνίας. Το Παρεκκλήσιον της Αγ. Φεβρωνίας ονομάζεται "Κατακόμβη της Αγ. Φεβρωνίας", είναι κτισμένο υπογείως και αποτελεί συγχρόνως και το Κοιμητήριο της Μονής, καθώς στο εσωτερικό του ευρίσκονται εντοιχισμένοι και οι τάφοι των κεκοιμημένων Μοναζουσών. Εδώ αναπαύεται και η εκδημήσασα προς Κύριον Μοναχή Φεβρωνία Γιαννοπούλου, η οποία εκοιμήθη το έτος 2007, σε ηλικία 39 ετών. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ετελέσθη στην Κατακόμβη της Αγ. Φεβρωνίας Τρισάγιο, προς ανάπαυσιν της ψυχής της. Εν συνεχεία η Αδελφότης προσέφερε το καθιερωμένο μοναχικό κέρασμα στο Αρχονταρίκι της Μονής, ευχομένη όπως η Αγία Μεγαλομάρτυς Φεβρωνία να πρεσβεύει πρός τον Νυμφίο Χριστό, να δίδει πλουσία την θείαν χάριν στην πνευματικήν Μητέρα Γερόντισσα Φεβρωνία, να σκέπει την Ιεράν Μονήν και να καθοδηγεί άπαντας εις οδόν σωτηρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου