Η ΤΑΠΕΙΝΟΛΟΓΙΑ δεν είναι ταπεινοφροσύνη, έλεγαν ο Αββάς Σεραπίων, και διηγείτο στους αδελφούς το παρακάτω περιστατικό :
Ήλθε κάποτε στο κελλί μου ένας νέος Μοναχός να με συμβουλευτή. Θέλησα να του πλύνω τα πόδια, όπως έκανα σε όλους τους ξένους μου. Στάθηκε όμως αδύνατο να τον πείσω. Εξευτέλιζε τον εαυτό του κι έλεγε πως δεν είναι άξιος να τον αγγίσω. Στην τράπεζα τον παρακάλεσα να ειπή την προσευχή.
- Είμαι αμαρτωλός, μου έλεγε, δεν είμαι άξιος να ευλογήσω το τραπέζι.
Σαν αποφάγαμε, μου είπε πως είχε επιθυμία να γυρίση όλη την έρημο να συνομιλήση με τους αναχωρητάς.
- Είσαι πολύ νέος ακόμη για τέτοιες περιοδείες, αδελφέ. Άν θες τη σωτηρία σου, κλείσου στο κελλί σου και πρόσεχε τον εαυτό σου, τον συμβούλεψα. Καμμιά ωφέλεια δεν έχεις να γυρίζης την έρημο.
Πρόσεξα πως με άκουγε ενοχλημένος. Η όψι του άρχισε ν' αγριεύη. Νόμιζε ο δυστυχής πως ήθελα να τον ελέγξω μ' αυτά που του έλεγα κι μέσα του αγανακτούσε.
- Μέχρι τώρα, αδελφέ, αναγκάστηκα τότε να του ειπώ, κατηγορούσες τον εαυτό σου για αμαρτωλό κι' ανάξιο για να ζης ακόμη. Και τώρα, που από αγάπη σου έκανα αυτή τη μικρή υπόδειξη, αναστατώθηκες.Μάθε να έχης ταπεινοσύνη στην καρδιά κι όχι στα λόγια μόνο. Ο αδελφός ένοιωσε ευτυχώς το σφάλμα του κι έφυγε ωφελημένος.
* * *
Όταν σε τιμούν οι άνθρωποι, τότε να ταπεινώνεσαι περισσότερο και να λες στο λογισμό σου αν ήξεραν ποιός είμαι στ' αλήθεια, δε θα μου έδειχναν καμμία υπόληψι. Έτσι σε θα ζημιωθή η ψυχή σου, έλεγε ο σοφός Πατήρ.
πηγή : Γεροντικόν - Σταλαγματιές από την πατερική σοφία , έκδοσις Δ΄
εκδοτικός οίκος : ΒΑΣ. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ Θεσσαλονίκη 1969
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου