Ο βουλευτής Ν.Νικολόπουλος στο ΙΔ Συμπόσιο στελεχών Ι.Μητροπόλεων

από το Γραφείο του Βουλευτή Αχαϊας Ν.Νικολόπουλου

Χαιρετισμό προς τους συμμετέχοντες στο ΙΔ Συμπόσιο στελεχών Ιερών Μητροπόλεων, που πραγματοποιείται στην Πάτρα, απηύθυνε ο βουλευτής Αχαΐας Νίκος Νικολόπουλος. Ο ανεξάρτητος βουλευτής τόνισε ότι όσο δυσκολεύουν οι συνθήκες τόσο πιο σημαντικό καθίσταται για το λαό μας το έργο της Εκκλησίας.

Ακολουθεί ο χαιρετισμός του βουλευτή Αχαϊας Νίκου Νικολόπουλου: 

Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες, Πανοσιολογιώτατοι, Αιδεσιμολογιώτατοι, Άγιοι Πατέρες Αγαπητοί προσκεκλημένοι, ομιλήτριες και ομιλητές του Λειτουργικού Συμποσίου,Φίλες και φίλοι,

Ανερχόμενος εις το βήμα εκφράζω όχι απλώς τις ευχαριστίες μου προς εσάς Σεβασμιότατε Ποιμενάρχα μας και το σεβαστό προεδρείο του Συμποσίου αλλά και το αίσθημα τιμής προς το πρόσωπο μου ως καλούμενος να απευθύνω με τον αδύνατο λόγο μου χαιρετισμό σε αυτήν την πνευματική σύναξη την οποία επευλογεί ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος.

Εν πρώτοις, χαιρετίζω το φετινό Συμπόσιό σας, στην πόλη του Πρωτοκλήτου των Αποστόλων και ευχαριστώ θερμά και πάλι για την πρόσκληση και τη δυνατότητα που μου δίνετε να βρίσκομαι σήμερα εδώ.
Το δέκατο-τέταρτο Πανελλήνιο Λειτουργικό Συμπόσιο Στελεχών Ιερών Μητροπόλεων αποτελεί πνευματικό γεγονός υψίστης αξίας για την Εκκλησίαν του Πρωτοκλήτου και προστάτου μας Αποστόλου Ανδρέα και είναι ταυτόχρονα αφετηρία προβληματισμού, πάνω σε σημαντικά ζητήματα της λατρευτικής μας ζωής.
Προβληματισμού και επανεξοπλισμού όλων μας και εκείνων που παρίστανται και παρακολουθούν τις εργασίες του Συμποσίου, εν μέρει ή στο σύνολο του, αλλά και του πληρώματος των πιστών που θα καταφύγουν στα πρακτικά του Συμποσίου, όταν με το καλό Άγιε Καισαριανής Βύρωνος και Υμηττού κ.κ. Δανιήλ- δουν το φως της δημοσιότητας.
Μία προσεκτική ανάγνωση του προγράμματος  των πέντε συνεδριών των τριών ημερών, με την θεματολογία των εισηγήσεων αλλά και τις προσωπικότητες των εισηγητών, διακεκριμένων για την βαθύτατη Θεολογική τους κατάρτιση, ιερουργών του Ιερού Θυσιαστηρίου και λειτουργών της Παιδείας, ελλογιμοτάτων Καθηγητών, επιβεβαιεί την αίσθηση ότι πράγματι αυτό το Συμπόσιο επανεξοπλίζει τα στελέχη της Ιεράς μας Μητρόπολης  και τα ενισχύει στην ανατεθημένην αποστολή της «ως εργατών του αμπελώνος», «συνεργούς εν Κυρίω»,  του Ποιμενάρχου και των κατά τόπους εκκλησιαστικών δράσεων.
Η θεματολογία των εισηγήσεων όπως προκύπτει από τους τίτλους παραπέμπει συνολικά στο «Χριστιανικό Ναό και τα τελώμενα εν αυτώ», όπως επιγράφει το περίφημο σύγγραμμα – ένα από τα πολλά – ο μακαριστός Ιερέας Κωνσταντίνος Καλλίνικος.
Μέσα στο Χριστιανικό Ναό εκεί πρωτοζήσαμε –καλύτερα βιώσαμε το μέγα μυστήριο της «κενώσεως της Θεότητας» για την «ανακαίνιση της ανθρωπότητας».

Όλα εκεί χιλιάδες χρόνια τώρα τελούνται κατά την «τάξιν» που καθιέρωσαν  Θεοφώτιστοι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας, Υμνογράφοι και Μελωποιοί «τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου και λειτουργούν μέσα στον Αγιασμένο χώρο του Ναού ως αγαπητική σχέση της πνευματικής οικογένειας της επί γης στρατευόμενης Εκκλησίας», ως ασύγχυτη ένωση προσώπων, ως κοινωνία αγάπης με το Θεό – Πατέρα και τους άλλους ανθρώπους πέρα από διακρίσεις γένους, φυλής, χρώματος αλλά με τον συνάνθρωπο ως τον «πλησίον» της γνωστής ευαγγελικής περικοπής.
Εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες του Συμποσίου, αλλά και κάθε δύναμη στο έργο σας, στο έργο της Εκκλησίας, το οποίο, όσο πιο πολύ δυσκολεύουν τα πράγματα στην χώρα μας, τόσο πιο δύσκολο, αλλά και σημαντικό γίνεται για τον λαό μας.

Και δυστυχώς, νομίζω πως οι δύσκολες μέρες δεν τελείωσαν.
Πως μας περιμένουν ακόμα πιο δύσκολες μέρες.

Η Ορθοδοξία όμως και οι πιστοί της, ξέρουν από δύσκολα. Δεν φοβούνται και δεν λιποψυχούν. Και ποτέ δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια για τον άνθρωπο, ως ψυχική αλλά και σωματική οντότητα.

Η Ελληνική Εκκλησία δε, στην μακρά πορεία της μέσα στον χρόνο έχει αποδείξει ότι ξέρει να στέκει όρθια, προτάσσοντας άλλοτε την ασπίδα της προς τους έχοντες ανάγκη και άλλοτε το δόρυ της προς όσους επιβουλεύονται την πατρίδα, τα ιερά και όσια του λαού μας.
Ξέρω πως αυτό πράττει και τώρα και είμαι βέβαιος πως το ίδιο, με ακόμα μεγαλύτερη ένταση, θα πράξει και στη συνέχεια.

Φοβάμαι πως ο χαιρετισμός μου σήμερα, σε αυτή τη συνάθροισή σας, μπορεί να μην έχει τόσο άμεση σχέση με την θεματική του Συμποσίου, επιτρέψτε μου ωστόσο, από την θέση του ανθρώπου που επί πολλά χρόνια υπηρετεί τον λαό από την θέση του πολιτικού, να αδράξω τη σημερινή ευκαιρία για να σας εκφράσω τον θαυμασμό και την απόλυτη υποστήριξή μου στο έργο που όλοι προσφέρετε υπέρ του κοινωνικού συνόλου, αλλά και την αγωνία μου.

Παλεύουμε για την επιβίωση της χώρας μας.
«Η πάλη ούκ έστιν προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου». 
Εκείνους, δηλαδή, που στέριωσαν μια απολύτως υλιστική και απνευμάτιστη βασιλεία του χρήματος και της επίπλαστης ευδαιμονίας, η οποία ως χάρτινος πύργος καταρρέει σήμερα.
Οι ίδιοι όμως «κοσμοκράτορες του σκότους», ακόμα και τώρα, απομυζούν, παρασιτούν και κακουργούν εις βάρος των λαών και ειδικά των αδυνάμων και των φτωχών.

Εμείς, οι πιστοί, ξέρουμε καλά πως τα εφήμερα πλούτη και οι ανομίες δεν διασφαλίζουν την αιωνιότητα και ότι, άλλος είναι ο δρόμος του ανθρώπου.
Αυτός προς την Θέωση, την ανάταση και την Ανάσταση.
Ωστόσο, ως Έλληνες Ορθόδοξοι, που δεν υποτιμούμε την ανθρώπινη υπόσταση και που αναγνωρίζουμε την αξία της αρμονίας και της ευημερίας του κοινωνικού συνόλου, είναι σαφές πως δεν γίνεται να αποδεχόμαστε μοιρολατρικά την καταδίκη του λαού μας σε οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, ούτε την παράδοση της πατρίδας μας σε ντόπια και ξένα συμφέροντα που επιθυμούν την μετατροπή των Ελλήνων σε σύγχρονους δουλοπάροικους, χωρίς μνήμη, χωρίς ιστορία, χωρίς γλώσσα και θρησκεία!

Γι’ αυτό και η προσφορά της Εκκλησίας σήμερα είναι διπλά αναγκαία: πνευματικά και κοινωνικά.
Η Εκκλησία αποτελεί τον ανεξάρτητο εκείνο πυλώνα προς τον οποίο στρέφεται για ακόμη μία φορά το Ελληνικό Έθνος για να διασφαλίσει όχι μόνο τη επιβίωσή του, αλλά θα έλεγα την απελευθέρωσή του από την παγίδα στην οποία για χρόνια και χρόνια μάς παρέσυραν και μάς εγκλώβισαν οι κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου.

Ο Έλληνας δεν μάχεται μόνο για το «εδώ και τώρα», αλλά και για το «νυν και αεί».
Και αυτό τον αγώνα δίνουμε όλοι, παπάδες και λαϊκοί, με σημαία μας τον σταυρό και την γαλανόλευκη.

Για ακόμα μία φορά στην πολυτάραχη ιστορία αυτού του τόπου, εμείς φωνάζουμε:
Υπερ πίστεως και πατρίδος!
Και είμαι βέβαιος πως αυτό τον αγώνα θα δώσουμε όλοι μέχρι του νικηφόρου τέλους, από όποιο πόστο και αν βρισκόμαστε.
Και πριν κατακλύσω τον λόγο που εμάκρυνα επιτρέψτε μου Άγιε Πρόεδρε να μείνω πίσω στα παιδικά μου χρόνια –τα παιδικά μας χρόνια της «καθαρής καρδίας και της αγνότητας» (τότε πρωτοπλάστηκε μέσα μας ο άνθρωπος).
«Ο εν Χριστώ άνθρωπος» με πλαστουργούς σεβάσμιους Ιερείς, καλλικέλαδους Ιεροψάλτες με την μυσταγική λειτουργία της Ιεράς Εικόνας, ναι με το οκταήχι και το ψαλτήρι.
Τα χρόνια περνάνε, τα κύματα πολλές φορές έρχονται αυτά να σαρώσουν, αν όχι αυτό έστω να τα λοξοδρομήσουν «μη γένοιτο».

Ας το παρακαλέσουμε, ας το ζητήσουμε σαν σε προσευχή με τον ποιητή.
«Μνήμη μου κράτησε τα ως ήταν.
Και ότι μπορείς από την αγάπη αυτή, φέρτα μου πίσω…»
Σας ευχαριστώ και πάλι για την πρόσκληση και την υπομονή σας.

πηγή : http://www.amen.gr