ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ (μαρτυρίες)

 

Ο Γέροντας
(25-7ου-1924 έως 12-7ου(29-6ου)-1994)
Μαρτυρίες Προσκυνητών1
Τον Ιούλιο του 1992, ως υπασπιστής του στρατιωτικού Αεροδρομίου Θεσσαλονίκης,
οργάνωσα προσκύνημα στο Άγιον Όρος με 70 αξιωματικούς, κι επισκεφθήκαμε μεταξύ των
άλλων και το κελλί του Γέροντος Παϊσίου (Παναγούδα). Συζητούσαμε με το Γέροντα και του
θέταμε διάφορα ερωτήματα για εθνικά θέματα. Τον ρώτησα:
«Γέροντα, πώς βλέπετε το Σκοπιανό θέμα»;

«Όποια λύση και να δοθεί, μακροπρόθεσμα θα είναι προς όφελος των ελληνικών
συμφερόντων. Σκυλί που γαβγίζει πίσω από λεωφορείο, μην το φοβόσαστε, δε δαγκώνει».
«Γέροντα, θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη»;
«Οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι θα μας παραχωρήσουν την Πόλη. Όχι γιατί μας αγαπάνε,
αλλά γιατί αυτό θα συμπλέει με τα συμφέροντά τους». «Όταν θα πάρουμε την Πόλη, θα την
κρατήσουμε για έξι μήνες, όσο δηλαδή διαρκεί ένα λάχανο»;

Ο Γέροντας με κοίταξε με το διεισδυτικό βλέμμα του και μου απήντησε: «Όχι παιδί μου, για πάντα»!
«Γέροντα,θα τα ζήσουμε αυτά τα γεγονότα»; «Βέβαια και θα τα ζήσετε!» Εκείνη τη στιγμή αναρωτήθηκα
αν είναι στ' αλήθεια δυνατό να συμβή αυτό. ο Γέροντας κατάλαβε το λογισμό μου και,
κοιτάζοντας με, απήντησε: «Ο καλός Θεός πήρε το κατσαβίδι και γύρισε λίγο το "παξιμάδι"
του Γκορμπατσώφ. Είδατε τι έγινε»! (σελ.164)

Αργότερα, επισκέφθηκα το Γέροντα μαζί μ' ένα φίλο μου σμήναρχο, γύρω στα τέλη
Οκτωβρίου του 1993, και του εξέφρασα την ανησυχία μου γι' αυτά που συμβαίνουν στην
πατρίδα μας. ο Γέροντας απήντησε: «Μη φοβάσαι. Ο Θεός δε θα επιτρέψει να γίνει κακό,
αλλά θα γίνουν όμως πράγματα και θάματα που δεν θα εξηγούνται με τη λογική.
Ο κόσμος θα τους σιχαθεί (τους πολιτικούς) και θα τους κυνηγήσει.

Όπως ένα μπαλόνι φουσκώνει και ξαφνικά σκάει, έτσι θα σκάσουν κι αυτοί! Δεν μπορώ να σου
πω πιο πολλά». Μετά μου πιάνει το χέρι καθησυχαστικά και μου λέει: «Η Παναγία και οι
άγιοί μας σκανδαλωδώς μας βοηθάνε! Ποια χώρα έχει τους αγίους που έχουμε εμείς - η
Αλάσκα»; (σελ.165)

Σκόπια - Αλβανία:
Τον ρώτησα, (σε άλλη επίσκεψη), τι γνώμη έχει για τα Σκόπια και μου είπε: «Ας τα Σκόπια.
Μην τα λογαριάζεις». Για την Αλβανία μου είπε: «Όταν μια γίδα θέλει να φάει ξύλο, πάει και
ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνου. Έτσι κάνουν και οι Αλβανοί τώρα. Ας τους. Μην τους
λογαριάζεις. Μη φοβάσαι» (σελ. 259).

Για την Κωνσταντινούπολη έλεγε ότι:
«Κάποτε θα την πάρουμε την Πόλη. Δική μας είναι. Εμείς δεν θα πάθουμε κακό. Όταν θα
ξεκινήσουμε για τον πόλεμο, θα την έχουν πάρει την Πόλη οι άλλοι. Στα μισά οι Έλληνες θα
γυρίσουν πίσω. Την Πόλη θα την έχουν πάρει οι Ρώσοι και θα μας τη δώσουν. Όχι ότι
οι ίδιοι μας αγαπούν, αλλά θα υποχρεωθούν να μας τη δώσουν από τις περιστάσεις».

Για τα «Εξαμίλια» έλεγε
ότι αφορά το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδας. Για τους Τούρκους, που συνέχεια δημιουργούν
προκλήσεις, ο Γέροντας έλεγε: «Οι Τούρκοι..., ας τους αυτούς. Αυτοί τα κόλλυβα τα έχουν
στο ζωνάρι τους. Τά 'χουνε, τα κουβαλούν μαζί τους...» Όσο για το πότε θα διαλυθεί η
Τουρκία, όσες φορές κι αν τον ρωτήσαμε και το συζητήσαμε, ποτέ δεν το έλεγε: «Αυτό δεν το
ξέρουμε. ο Θεός μας είπε ότι θα μας δείχνει σημεία. Τα πράγματα όμως προς τα εκεί
βαδίζουν...» (σελ. 260).

Για τη Σερβία
Χαραλαμπίδης Χαράλαμπος, ιατρός, από Καβάλα: ...;Κατηφορίσαμε χαρούμενοι στην
καταπράσινη πλαγιά γεμάτη από αγριολούλουδα και αρώματα, και φθάσαμε στην εξώπορτα
με τη βρύση, στο πίσω μέρος του κελλιού του γέροντα. Εκείνη την ώρα εκείνος άπλωνε τις
μπλούζες που είχε πλύνει. Πλησίασε στο συρματένιο φράχτη και μας είπε: «Τι θέλετε, βρε
παλληκάρια;» «Ήρθαμε να πάρουμε την ευχή σου», απαντήσαμε.

Ο κ. Ιωάννης Δουλγερίδης είπε πως είμαστε από ένα «Σύλλογο Φίλων του Αγίου Όρους», ότι
ερχόμαστε συχνά και φέρνουμε κόσμο στο Άγιον Όρος. Εγώ στη συνέχεια τον ρώτησα: «Γέροντα,
να βοηθάμε τους Σέρβους που βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση»; Εκείνος αμέσως ανασηκώθηκε, με
κοίταξε αυστηρά και μου είπε: «Τι να τους βοηθάμε»;

Κάπως διστακτικά του λέω: «Να τους στέλνουμε οικονομική βοήθεια»; «Αν θέλετε», μου απήντησε,
«στείλτε τους μερικές κονσέρβες. Αυτοί θέλανε να μας πάρουνε τη Μακεδονία μας, και πριν δέκα
περίπου χρόνια, κάποιοι επίσκοποί τους που ήλθαν εδώ, μου είπαν πώς η Μακεδονία είναι
δικιά τους και ότι πρέπει να την πάρουνε! Εγώ τότε τους κοίταξα άγρια και τους είπα
πώς αυτό δεν είναι σωστό και ότι είναι άδικο. Εκεί (στη Βοσνία) εφαρμόζονται τώρα οι
πνευματικοί νόμοι». (σελ. 277). - Αυτό δείχνει πώς το κοσμικό πνεύμα του κομμουνισμού πέρασε
ακόμη και μέσα στην ιεραρχία της Σλαβικής αυτής εκκλησίας! - ΛΜΔ.

Στη συνέχεια του λέω:
«Γέροντα, η πατρίδα μας περιβάλλεται από εχθρούς και όλοι οι μεγάλοι (Αμερικάνοι,
Ευρωπαίοι) βοηθούν αυτούς και, κυρίως, τους Τούρκους». «Οι Τούρκοι», απήντησε, «τα
κόλλυβα τα έχουν στο ζωνάρι τους (δηλ. το τέλος τους είναι κοντά -ΛΜΔ). Θα πάθουν μεγάλο
κακό. Θα γίνει σύγκρουση στο Αιγαίο. Εμείς δεν θα πάθουμε μεγάλο κακό. Τότε θα
επέμβει από πάνω ο Ρώσος και θα γίνει όπως τα λέει η προφητεία του αγίου Κοσμά.

Οι μεγάλοι θα φροντίσουν... Την Κωνσταντινούπολη οι Έλληνες πρέπει να τη φυλάξουν. Και
έτσι ο Θεός θα τη χαρίσει σε μας. Θα μας βοηθήσει ο Θεός, γιατί είμαστε Ορθόδοξοι».
«Γέροντα», του αντείπα, «τι χριστιανοί είμαστε; Ξέρεις έξω πόσο αμαρτωλά ζουν οι Έλληνες;

Μέρα - νύχτα διασκεδάζουν και κυλιούνται στην αμαρτία. Πώς θα μας βοηθήσει ο Θεός να
πάρουμε την Πόλη»; Και με το απλό, σοφό του ύφος, μου είπε: «Υπάρχει η μαγιά κι αυτή η
μαγιά κρατάει την Εκκλησία και την Ελλάδα. Γι' αυτή τη μαγιά ο Κύριος θα κάμει ότι θα
κάμει». Τελευταία, τον ρωτώ: «Γέροντα, άραγε εμείς θα τα δούμε αυτά;» Τότε ο Γέροντας,
κοιτώντας προς την πλαγιά, που μια μεγάλη ομάδα προσκυνητών κατηφόριζε, μας είπε:
«Άντε τώρα, στο καλό. Πολλά σας είπα για σήμερα». (σελ. 27

Μάρκου Γαβριήλ: Την άνοιξη του 1993 επισκεφθήκαμε το Γέροντα Παίσιο.
Τον ρωτήσαμε αν θα γίνει πόλεμος με την Τουρκία, και ο Γέροντας είπε: «Ναι, θα γίνει
πόλεμος και θα χτυπηθεί η Τουρκία από το βορρά. Θα πάθει τεράστια καταστροφή,
αλλά ρουθούνι Ελληνικό δεν θα ματώσει. Όσον αφορά στην Πόλη, θα διοικείται
από Ρώσους, Έλληνες, και Ευρωπαίους. Η καταιγίδα αυτή θα φτάσει μέχρι το
Ισραήλ και τότε οι Εβραίοι θα καταλάβουν τα σφάλματα τους». (σελ. 27