Φίλοι μου, διαισθάνομαι ότι γίνεται εκμετάλλευση ενός φονευθέντος σκύλου υπό φερομένου ως δράστου ενός μοναχού στον αύλειο χώρο της Ι. Μονής Ομπλού.
Αλήθεια ως νέος και φοιτητής προβληματίζομαι και ρωτώ όλους αυτούς που καταθέτουν την αγωνία τους, τα συναισθήματα τους, τα δάκρυα τους, ένας σκύλος έχει μεγαλύτερη σημασία και αξία από τις 400.000 παιδιά που σφαγιάζονται κάθε χρόνο από τους ίδιους τους γονείς τους και τους επίορκους γιατρούς μέσω των εκτρώσεων;
Ένας σκύλος συγκινεί περισσότερο από τα παιδιά των φαναριών που τα εκμεταλεύονται ντόπια και ξένα συμφέροντα;
Ένας σκύλος συγκινεί περισσότερο τις ευαίσθητες ψυχές σας από τα παιδιά που ψάχνουν τους κάδους των απορριμμάτων να βρούν τα αποφάγια σας για να μην πεθάνουν από την πείνα;
Ένας σκύλος συγκινεί περισσότερο από τις δεκάδες αυτοκτονίες νέων που γίνονται στις εποχές μας;
Τέλος, ασχολούμεθα με τον θανάσιμο τραυματισμό ενός σκύλου που κατ' ακρίβειαν δεν γνωρίζουμε κάτω από ποιές συνθήκες συνέβει το περιστατικό και δεν συγκινούμεθα με τα περιστατικά των εκατοντάδων συμπολιτών μας που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας και συντηρούνται από την τράπεζα τροφίμων και από τα φιλόπτωχα ταμεία της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.
Μήπως τελικά είμαστε υποκριτές και πρέπει να πετάξουμε τις μάσκες και να δούμε κατάματα την σύγχρονη πραγματικότητα και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε;
Μιχαήλ Απ. Ζαφείρης
Φοιτητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου