Λευκάδος: "Η "καραμέλα" περί εκκλησιαστικής περιουσίας έχει λήξει"

Γόνος πολυμελούς οικογένειας, γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1963. Μετά από λαμπρές σπουδές στην Ανώτερη Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών και τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χειροτονήθηκε για πρώτη φορά Διάκονος το 1991 και Πρεσβύτερος το 1992, για να διατελέσει τα επόμενα χρόνια Προϊστάμενος στον Ενοριακό Ι. Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Μοσχάτου, Αρχειοφύλακας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος καθώς και Ηγουμενοσύμβουλος της Ι. Μονής Ασωμάτων Πετράκη.

Τον Ιούνιο του 2008, και εν μέσω εντόνων αντιδράσεων που «πυροδότησε» ο φανατισμός όσων επιθυμούσαν διακαώς την εκλογή του π. Νικηφόρου, εξελέγη Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης, λαμβάνοντας 49 ψήφους έναντι 16 που έλαβε ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Φανερωμένης.

Τριάμισι σχεδόν χρόνια μετά, τα οξυμμένα πνεύματα στον κόλπο της τοπικής Εκκλησίας καταλάγιασαν –με μόνη εξαίρεση τις έντονες διαμαρτυρίες δεκάδων πιστών, που σημειώθηκαν πριν από ένα χρόνο περίπου, έξω από τη Μονή Φανερωμένης, παρουσία μάλιστα αστυνομικών, με αφορμή την απόφαση του Μητροπολίτη να θέσει σε αργία για ένα μήνα τον Ηγούμενο της Μονής.

Τριάμισι χρόνια μετά την εκλογή του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεόφιλος φαίνεται να κερδίζει αργά και σταθερά, χάρη στο ήθος, την βαθιά πνευματικότητά του και την υψηλή παιδεία του, την εμπιστοσύνη και την αγάπη του πιστών Λευκαδιτών.

Με αφορμή την οικονομική κρίση που έχει οδηγήσει στα συσσίτια της Εκκλησίας χιλιάδες πολίτες της χώρας μας, αλλά και την κρίση αξιών που μας έχει κάνει να «πτωχεύσουμε» εσωτερικά, ζητήσαμε από τον Σεβασμιώτατο να μας «ανοίξει», μέσω του πνευματικού του λόγου, μια χαραμάδα ελπίδας, που να μας επιτρέψει να δούμε το μέλλον μας κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα πιο αισιόδοξο, πιο φωτεινό.

Ο μόνος σωτήριος δρόμος όπως επισημαίνει στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στα «Ν.τ.Λ» είναι αυτός της προσευχής, της Σιωπής και της Ελπίδας.

«Είναι ανάγκη να βοηθήσουμε τον κόσμο να συνειδητοποιήσει πόσο χρειάζεται ο άνθρωπος να αναστηθεί πνευματικά, να πλησιάσει τον Χριστό ζωντανά και αληθινά, για να ηρεμήσει και να ζήσει. Αυτό είναι το επίμονο αίτημα των καιρών μας», λέει χαρακτηριστικά.

«Η Εκκλησία στο μέτρο των μικρών της δυνάμεων –αναφέρει προσπαθεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη, αναπληρώνοντας σε σημαντικό βαθμό τα κενά του κράτους στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας».

Ο Μητροπολίτης Λευκάδας και Ιθάκης κ. Θεόφιλος δεν διστάζει να απαντήσει σε όλους εκείνους που αμφισβητούν το έργο της Εκκλησίας, τονίζοντας ότι η συνεχής αναφορά στην εκκλησιαστική περιουσία αποτελεί τη γνωστή «καραμέλα», η οποία έχει προ πολλού λήξει.

«Όλοι εκείνοι που επίμονα μιλούν για φορολόγηση της λεγόμενης εκκλησιαστικής περιουσίας αγνοούν, σκόπιμα ή άθελά τους, το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας.

Αν λείψουν, όμως όπως λέει τα έσοδα από την εκκλησιαστική περιουσία, τα τριακόσια ιδρύματα της Εκκλησίας θα κλείσουν, αφήνοντας πάνω από 350.000 ανθρώπους στο δρόμο.

Γεγονός που θα ενέτεινε ακόμη περισσότερο το κοινωνικό πρόβλημα».

Απάντηση όμως, δίνει και σε όλους όσους θεωρούν ότι η Εκκλησία προκαλεί το κοινό αίσθημα, μέσω των ακριβών αυτοκινήτων, των χρυσών σταυρών και των πολύχρωμων αμφίων που έχει στην κατοχή της.

«Ό, τι λάμπει και ό, τι φαντάζει δεν είναι χρυσός! Το αυτοκίνητο που έχουμε είναι μάρκας OPEL, 1.600 κυβικών, σαν αυτά που μπορεί να αποκτήσει ο μέσος Έλληνας. Όσο για τα ιερά άμφια, συνήθως είναι δωρεές ευλαβών ανθρώπων, συγγενών, γνωστών ή πνευματικών μας αδελφών και παιδιών, χωρίς μεγάλη αξία.  Απλώς για λίγο φαντάζουν και ύστερα μαυρίζουν και φθείρονται», διευκρινίζει.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λευκάδας και Ιθάκης κ. Θόφιλος, μιλώντας αποκλειστικά στην εφημερίδα μας, αναφέρεται ακόμη στην πρόσφατη συζήτηση που είχε με τον Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδα κ. Βερύκιο, με αντικείμενο την αποκατάσταση μοναστηριών και εκκλησιών της περιοχής μας, μέσω του ΕΣΠΑ, ενώ απαντά και στην έκκληση που έκανε πρόσφατα στη Μητρόπολη ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής, του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων να σταθεί δίπλα στο ΤΕΙ Λευκάδας και τους φοιτητές του.

Ερ.: Σεβασμιώτατε, καταρχάς να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνετε να απαντήσετε στα ερωτήματά μου. Είναι γεγονός ότι η χώρα μας πλέον έχει περιέλθει σε δεινή θέση, με τη οικονομία να καταρρέει, την ανεργία να εκτοξεύεται στα ύψη και τους πολίτες πιο ανασφαλείς από ποτέ, αντιμέτωπους με τη φτώχεια και την ανέχεια. Ποια είναι η στάση της Εκκλησίας απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση;

Ως υπεύθυνος Ποιμενάρχης και πνευματικός πατέρας σ’ αυτή τη μικρή, αλλά ιστορική γωνιά της πατρίδος μας, που διακρίνεται για τους ευαίσθητους και ευγενείς ανθρώπους της, οπωσδήποτε αισθανόμαστε βαθύτατο πόνο. Στο μέτρο των μικρών μας δυνάμεων προσπαθούμε να βοηθήσουμε τους αδελφούς μας.  Ανοίξαμε, για παράδειγμα, τον «Οίκο Αγάπης», με τον οποίο συντρέχουμε τους απόρους αδελφούς στις ανάγκες τους. Ακόμη λειτουργεί εντατικά το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο της Ι. Μητροπόλεώς μας και γενικά με το λόγο της η Εκκλησία προσπαθεί να «γεμίσει» με Χριστό και ελπίδα τις καρδιές των ανθρώπων.

Ερ.: Σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη, πόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των συμπολιτών μας στη Λευκάδα, που η ανάγκη τους εξωθεί να ζητήσουν την βοήθεια της Εκκλησίας;

Χρόνο με το χρόνο, δυστυχώς, ο αριθμός αυξάνεται...

Ερ.: Το Φιλόπτωχο της Ιεράς Μητρόπολης Λευκάδος και Ιθάκης κατά πόσο και με ποιους τρόπους στηρίζει τους κατοίκους της περιοχής μας, οι οποίοι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά;

Απ.: Όπως ασφαλώς θα πρέπει να γνωρίζετε, ως Μητρόπολη, μία από τις μικρότερες σε όλη την Ελλάδα, δεν διαθέτουμε ιδιαίτερη περιουσία ούτε διαχειριζόμαστε διάφορα κονδύλια ούτε δεχόμαστε κρατικές επιχορηγήσεις, ώστε να μπορούμε να προσφέρουμε άφθονα χρήματα στους έχοντες ανάγκη. Όλες – όλες οι εισπράξεις της Ι. Μητροπόλεώς μας είναι ελάχιστες: οι μηδαμινές εισφορές από τους Ιερούς Ναούς και τις Ιερές Μονές της Επαρχίας μας, καθώς και ό,τι δώσει η αγάπη των Χριστιανών στον «Έρανο Αγάπης». Το ποσό που συλλέγουμε κάθε χρόνο προσφέρεται σ’ εκείνους που καταφεύγουν στην Ι. Μητρόπολη για βοήθεια ή σε άλλους που εμείς διακρίνουμε ότι έχουν ανάγκη. Είναι γνωστό επίσης ότι κάθε Δευτέρα και Πέμπτη πρωί, από τις 10 ως τις 12, στο παλαιό μας Οικοτροφείο λειτουργεί ο «Οίκος Αγάπης». Από εκεί περνούν πολλοί συνάνθρωποί μας για να πάρουν διάφορα είδη, κυρίως τρόφιμα και ρούχα.

Ερ.: Ο κόσμος στην Λευκάδα κατά πόσο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών μας; Πόσο δηλαδή, στηρίζει το έργο του Φιλόπτωχου Ταμείου;

Είμαστε ευχαριστημένοι από την ανταπόκριση του κόσμου. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το καλό δεν πρέπει να γίνει καλύτερο –ιδιαίτερα σήμερα, σε τόσο δύσκολους καιρούς που ζούμε.

Ερ.: Σε ποια είδη παρουσιάζεται μεγαλύτερη ανάγκη; Πού μπορεί να πηγαίνει κανείς τρόφιμα καιρούχα που δεν χρειάζεται πια;

Σε είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα μακράς διάρκειας, ζυμαρικά, γάλα, λάδι, χαρτικά κ.ά.), ρούχα διάφορα, παιχνίδια... Όποιος θέλει μπορεί να προσφέρει αυτό που μπορεί, από το υστέρημα ή από το περίσσευμά του, στα γραφεία της Ι. Μητροπόλεως ή στο γραφείο του Φιλοπτώχου Ταμείου, που λειτουργεί –όπως είπαμε τα πρωινά της Δευτέρας και της Πέμπτης στο ισόγειο του παλαιού Οικοτροφείου της Ι. Μητροπόλεως, στην οδό Αναπαύσεως 4.

Ερ.: Σεβασμιώτατε, σε συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.  Ιερώνυμος, μεταξύ άλλων είχε επισημάνει ότι οι κληρικοί δεν πρέπει να πολιτικολογούν. Σε τούτη τη δύσκολη συγκυρία κατά πόσο η Εκκλησία μπορεί να μείνει απλός παρατηρητής σ’ όλα όσα διαδραματίζονται γύρω μας;

Ο λόγος της Εκκλησίας μας είναι –και πρέπει να είναι λόγος Αγάπης! Είναι ανάγκη να βοηθήσουμε τον κόσμο να συνειδητοποιήσει πόσο χρειάζεται ο άνθρωπος να αναστηθεί πνευματικά, να πλησιάσει τον Χριστό ζωντανά και αληθινά, για να ηρεμήσει και να ζήσει.

Αυτό είναι το επίμονο αίτημα των καιρών μας.

Ερ.: Κατά την προσωπική σας πεποίθηση, τι οδήγησε τη χώρα μας σ’ αυτό το οικονομικό και ηθικό τέλμα;

Θα σας απαντήσω με το λόγο της Αγίας Γραφής:

«Οι μακρύνοντες εαυτούς από Σου, απολούνται!»

Ερ.: Κατά πόσο πιστεύετε ότι η χώρα μας τελικά θα καταφέρει να σταθεί όρθια και να ξαναβρεί το δρόμο της;

Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει. «Ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών!»

Ερ.: Πολλοί πιστεύουν ότι, ενώ η Εκκλησία έχει τη δυνατότητα να στηρίξει όσους βρίσκονται αντιμέτωποι με την οικονομική εξαθλίωση, ενώ μπορεί να ενισχύσει την προσπάθεια του κράτους για εξοικονόμηση χρημάτων, δεν το κάνει στο βαθμό που θα έπρεπε. Ποια είναι η δική σας άποψη επ’ αυτού;

Η γνωστή «καραμέλα» περί εκκλησιαστικής περιουσίας έχει προ πολλού λήξει. Είναι ή δεν είναι προσφορά της Εκκλησίας στο λαό του Θεού –προσφορά και οικονομική όταν 80.000 οικογένειες ζουν από το μισθό που παίρνουν οι άνθρωποί τους που εργάζονται σε ιδρύματα της Εκκλησίας.

Αλήθεια, αναρωτηθήκατε ποτέ ποιος επιχορηγεί τα τριακόσια και πλέον ιδρύματα της Εκκλησίας;

Η λειτουργία τους αποτελεί κοινωνική προσφορά, ναι ή όχι;

Ερ.: Η Εκκλησία, πρόσφατα εξαιρέθηκε από το φόρο ακίνητης περιουσίας. Κατά πόσο θα έπρεπε να γίνει αυτό, όταν στο φορολογικό στόχαστρο μπαίνουν ακόμη και οι άνεργοι πολίτες; Γενικότερα, ποια η γνώμη μας για την φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας;

Όλοι εκείνοι που επίμονα μιλούν για φορολόγηση της λεγόμενης «εκκλησιαστικής περιουσίας»αγνοούν, σκόπιμα ή άθελά τους, το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας.

Πρόκειται για ένα έργο με τεράστια δυναμική, το οποίο λειτουργεί κυρίως χάρη στα έσοδα από τη διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Το έργο αυτό αγκαλιάζει δίχωςδιακρίσεις κάθε ευπερίστατο

αδελφό και, αν θέλετε, αναπληρώνει σε σημαντικό βαθμό τα κενά του κράτους στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας.

Αν λείψουν, λοιπόν, τα έσοδα από την εκκλησιαστική περιουσία, τα τριακόσια ιδρύματα της Εκκλησίας θα κλείσουν. Πάνω από 350.000 άνθρωποι θα βρεθούν στο δρόμο και το κοινωνικό πρόβλημα θα ενταθεί περισσότερο.

Να σας θυμίσω ακόμη ότι η Εκκλησία οφείλει να μισθοδοτήσει το προσωπικό των Ναών της, εκτός από τους Εφημερίους, δηλαδή τους ψάλτες, τους νεωκόρους, τις καθαρίστριες, διάφορους εργάτες κ.ά.

Επίσης, έχει να συντηρήσει, να επισκευάσει και να αναστηλώσει χιλιάδες ναούς και μοναστήρια, που στην πλειονότητά τους αποτελούν ιστορικά μνημεία, διατηρητέα μάλιστα, για τα οποία πρέπει να φροντίζει μόνη της τα περισσότερα, συνήθως χωρίς την στήριξη του κράτους.

Μπορεί, λοιπόν, να ανταπεξέλθει, νομίζετε, σε όλες αυτές τις υποχρεώσεις;

Ερ.: Οφείλω να σας μεταφέρω την άποψη πολλών συμπολιτών μας, οι οποίοι θεωρούν προκλητικό σε μια εποχή πρωτοφανούς οικονομικής δυσπραγίας, η Εκκλησία να διατηρεί την παράδοση των ακριβών αυτοκινήτων, των αμφίων, των χρυσών σταυρών κ.ο.κ. Τι τους απαντάτε;

Σε ό,τι μας αφορά, πού βλέπετε τα ακριβά αυτοκίνητα κλπ.; Γνωρίζετε πως «ό,τι λάμπει και ό,τι φαντάζει δεν είναι χρυσός».

Το αυτοκίνητο που έχουμε είναι μάρκας OPEL, 1.600 κυβικών, σαν αυτά που μπορεί να αποκτήσει ο μέσος Έλληνας.

Μάλιστα μας έχει παραχωρηθεί από τον ΟΔΔΥ και το πήραμε αρκετά μεταχειρισμένο. Όσο για τα ιερά άμφια, συνήθως είναι δωρεές ευλαβών ανθρώπων, συγγενών, γνωστών ή πνευματικών μας αδελφών και παιδιών, χωρίς μεγάλη αξία.

Απλώς για λίγο φαντάζουν και ύστερα μαυρίζουν και φθείρονται. Κάποια ποικιλία στα άμφια, επιβάλλεται και από τον εορτολογικό κύκλο της Εκκλησίας μας.

Για παράδειγμα, το Πάσχα φοράμε κόκκινα ή λευκά κοκ.

Ερ.: Στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, εκτός από την οικονομική ένδεια είμαστε αντιμέτωποι και την ένδεια αξιών. Πόσο χειρότερη είναι η τελευταία και πόσο εύκολο είναι να ξεπεραστεί;

Απ.: Η ένδεια των αξιών σήμερα δείχνει καιπόσο έχουμε χάσει την πνευματική μας δύναμη, πόσο έχουμε πτωχεύσει εσωτερικά. Αυτό ακριβώς γεννά την κρίση που τυραννάει τον άνθρωπο της εποχής μας.

Ερ.: Η πίστη στο Θεό και η προσευχή τούτες τις δύσκολες ώρες κατά τις οποίες η ανασφάλεια και το αίσθημα της απογοήτευσης έχουν «καταρρακώσει» την ψυχολογίας μας, κατά πόσο μπορεί να διαδραματίσει λυτρωτικό ρόλο;

Η πίστη στην αγάπη, την ελπίδα και την ελευθερία του Θεού διασώζει τον άνθρωπο ως ενότητα πνεύματος και ψυχής.

Εξασφαλίζει την ισορροπία στην ύπαρξή του. Ο άνθρωπος αναπαύεται στα ζωντανά χέρια του Θεού και αναγεννάται με τη λειτουργική και μυστηριακή ζωή, με την προσευχή.

Η καταφυγή μας στην προσευχή είναι μια πράξη ελπίδος. Με αυτήν «ο αδύναμος άνθρωπος προσεγγίζεται από τον Παντοδύναμο Θεό», όπως έλεγε ο γνωστός Γάλλος βιολόγος Αλέξης Καρέλ.

Ερ.: Η κρίση που διερχόμαστε κατά πόσο πιστεύετε ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως ευκαιρία για ουσιαστικό διαλογισμό και αναθεώρηση του τρόπου που ζούμε και σκεπτόμαστε;

Όταν ζούμε την Αλήθεια της Εκκλησίας γνήσια και όχι υποκριτικά, σίγουρα ο Πανάγαθος Θεός θα βοηθήσει να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε την ευθύνη και το ρόλο μας μέσα στη ζωή.

Θα αντιληφθούμε έτσι την ανάγκη να προχωρήσουμε σε αλλαγή τρόπου ζωής, σε ανατροπές κυριολεκτικά, που θα μας οδηγήσουν στην προσωπική μας συνανάσταση με τον Χριστό.

Θα αγωνιζόμαστε για να μένουμε ελεύθεροι εν Χριστώ.

Ερ.: Τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει στην παρούσα φάση ο πιστός;

Προσευχή και έντονο πνευματικό αγώνα, ώστε το παράδειγμά του να το ενστερνισθούν και άλλοι αδελφοί.

Ερ.: Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να στείλετε τόσο στους πολίτες της περιοχής μας, οι οποίοι βλέπουν μέρα με την ημέρα την ζωή τους να αλλάζει δραματικά προς το χειρότερο και ποιο το μήνυμα που στέλνετε σε όλους όσους κρατούν στα χέρια τους την τύχη της χώρας μας;

Ξαναλέμε: «Ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών». Προσευχή! Σιωπή! Ελπίδα!

Ερ.: Από την εκλογή σας ως Μητροπολίτη Λευκάδας και Ιθάκης έως σήμερα, ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε κληθεί να αντιμετωπίσετε;

Το μεγαλύτερο πρόβλημα και η ισχυρότερη πρόκληση που ως Ποιμενάρχης βιώνω τα τελευταία τρία χρόνια είναι η ανάγκη για επανευαγγελισμό, πνευματική θωράκιση και ηθική συγκρότηση των ανθρώπων.

Αυτό αποτελεί καθημερινή μέριμνά μου και αίτημα προσευχής.

Ερ.: Σεβασμιώτατε, πρόσφατα δεχτήκατε έκκληση από τον πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής, του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων να σταθείτε δίπλα στο ΤΕΙ Λευκάδας και τους φοιτητές του, προσφέροντας το οικοτροφείο που βρίσκεται δίπλα από το Επισκοπείο, ώστε να φιλοξενούνται στο χώρο του οι φοιτητές που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν ενοίκιο. Πώς αντιμετωπίζετε αυτό το ενδεχόμενο;

Κατά πόσο επιτρέπει κάτι τέτοιο η στατικότητα του εν λόγω κτηρίου;

Είναι γνωστό στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» της Μητροπόλεώς μας πως από την ώρα της ενθρονίσεώς μου έθεσα ως στόχο μου το κτίριο του παλαιού Εκκλησιαστικού Οικοτροφείου να αξιοποιηθεί ως ένα πολυδύναμο Κέντρο Εκκλησιαστικής Ποιμαντικής και Διακονίας.

Με αυτόν τον στόχο εργαζόμαστε δυο χρόνια τώρα.

Ήδη στη μεγάλη του αίθουσα στεγάζεται η Φιλόπτωχος διακονία.

Σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο υπάρχουν τα ρούχα που δωρεάν προσφέρονται στους έχοντες ανάγκη και παραδίπλα τα είδη διατροφής.

Αρκετοί προσέρχονται και εφοδιάζονται με αυτά που έχουν ανάγκη και διαφορετικά θα τα στερούνταν.

Σε άλλη αίθουσα του κτιρίου αυτού λειτουργεί με επιτυχία η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής.

Οι δύο επάνω όροφοι θα ανακαινισθούν εξ ολοκλήρου και θα λειτουργήσουν στο γενικότερο πλαίσιο διακονίας των νέων κυρίως, από τη δική μας και από άλλες Ιερές Μητροπόλεις.

Μελετάμε ήδη πολύ σοβαρά τις προοπτικές που υπάρχουν για την κατάλληλη ποιμαντική αξιοποίηση αυτού του ευρύχωρου και πολύ σημαντικού κτιρίου, το οποίο πολλές άλλες Μητροπόλεις θα ζήλευαν να το είχαν στη διάθεσή τους.

Με τον τρόπο αυτό θέλουμε να σταθούμε δίπλα στον ιστορικό λαό μας και στα προβλήματά του.

Να συνεργαστούμε με τους τοπικούς φορείς αρμονικά, να συνοδοιπορούμε σταθερά με τον λαό μας και να τον ενισχύουμε ποικιλόμορφα.

Έτσι κι αλλιώς, ο λαός της τοπικής μας Εκκλησίας συνεχώς απευθύνεται στην Ιερά Μητρόπολη και τον Μητροπολίτη, ζητώντας συμπαράσταση και ανακούφιση στα πολλά και πιεστικά του προβλήματα.

Θυμηθείτε μόνο πόσα έχει προσφέρει η τοπική μας Εκκλησία στο λαό των νησιών μας:

Τριάντα τρία στρέμματα γης στην παραλιακή ζώνη των Βαρδανίων από το κληροδότημα Σκένα που διαχειρίζεται η Ιερά Μητρόπολη. Στην έκταση αυτή χτίστηκαν το Κέντρο Νεότητος του Δήμου Λευκάδος, το 2ο και 3ο Δημοτικό Σχολείο, το Κλειστό Γυμναστήριο και μέρος του 2ου Γυμνασίου – Λυκείου.

Επίσης λειτούργησε μέχρι πρόσφατα το Μουσικό Σχολείο και στη θέση του λειτουργούν σήμερα νηπιαγωγεία.  Πρόσφατα, δεκαπέντε στρέμματα από το κληροδότημα Ασμένη, το οποίο και αυτό διαχειρίζεται η Ιερά Μητρόπολη, για να χτιστεί το νέο Νοσοκομείο.

Πάνω από τετρακόσια στρέμματα γης δωρήθηκαν από τις διάφορες Ενορίες στις τοπικές κοινωνίες των νησιών μας για να κατασκευαστούν έργα κοινής ωφέλειας, όπως δρόμοι, υδατοδεξαμενές, πλατείες, σχολικά κτίρια κ.ά.

Να μην παραλείψουμε και τις εκατοντάδες στρέμματα που ανήκαν στα παλιά Μοναστήρια των νησιών μας μέχρι τη δεκαετία του 1930.

Όλη αυτή η τεράστια τότε περιουσία απαλλοτριώθηκε από το κράτος, αφαιρέθηκε δηλαδή από την Εκκλησία, και διανεμήθηκε σε ακτήμονες –πραγματικούς ή μη.

Έζησαν έτσι εκατοντάδες οικογένειες στα νησιά μας, σπούδασαν τα παιδιά τους, απέκτησαν ακίνητα και πρόκοψαν χάρη σε αυτή την εκκλησιαστική περιουσία.

Έχει προσφέρει, λοιπόν, όσο κανείς άλλος φορέας η τοπική μας Εκκλησία.

Ερ.: Το Κέντρο Νεότητας της Ιεράς Μητρόπολης Λευκάδος και Ιθάκης έχει ξεκινήσει ένα δημιουργικό διάλογο με τους γονείς για θέματα τα οποία άπτονται της καθημερινότητάς μας, όπως είναι η διαπαιδαγώγηση των παιδιών, οι διατροφικές –και όχι μόνο συνήθειες που αναπτύσσουν κ.ά. Πόσο βοηθούν όλους μας τέτοιου είδους πρωτοβουλίες;

Απ.: Θεωρούμε σημαντική αυτή την προσπάθεια, διότι αποβλέπει στην επιστημονική και υπεύθυνη ενημέρωση των γονέων για την ορθή διαπαιδαγώγηση των παιδιών σήμερα. Γι’ αυτό και από την αρχή είχε πολύ καλή ανταπόκριση.

Ερ.: Ποια είναι τα συμπεράσματα που βγάλατε στην πρώτη συνάντηση των «Διαλόγων Γονέων»; Πόσο θα διαρκέσουν αυτές οι συναντήσεις; Κατά πόσο ο κόσμος ανταποκρίνεται στο κάλεσμά σας;

Απ.: Είναι θετικά και ενθαρρυντικά τα μηνύματα των νέων γονιών. Ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους και προβληματίζονται για το μέλλον τους. Η μεγάλη αίθουσα της «Χριστιανικής Εστίας» γέμισε από γονείς. Εμείς θα συνεχίσουμε την προσπάθεια αυτή, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα ότι θα έχει πολύ θετικά αποτελέσματα.

Ερ.: Σας έχουμε δει κατ’ επανάληψη να στέκεστε στο πλευρό του Σωματείου Ζωόφιλων Λευκάδας και της τεράστιας προσπάθειας που κάνει να περιθάλψει και να προστατέψει τα ταλαίπωρα αδέσποτα ζώα. Δυστυχώς, πρόσφατα η Ελλάδα ανακηρυχθήκαμε ως η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα σε κακοποιήσεις ζώων. Πώς σχολιάζετε το γεγονός;

Απ.: Εμείς συντρέχουμε σε κάθε ωφέλιμη προσπάθεια και συμπαραστεκόμαστε στις αληθινές ανάγκες των ανθρώπων. Μην ξεχνάμε ότι η Δημιουργία –και τα ζώα μέσα σ’ αυτήν είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο για να την διαχειρίζεται συνετά και προστατευτικά. «Εργάζεσθαι και φυλάττειν», λέει η Γένεση.

Ερ.: Προ ημερών, επισκέφθηκα στο πλαίσιο οδοιπορικού το μοναστήρι της Κόκκινης Εκκλησιάς.  Είναι, πραγματικά, θλιβερό να βλέπεις σημαντικότατα θρησκευτικά μνημεία του τόπου μας αναξιοποίητα. Κατά πόσο θεωρείτε ότι θα αποδώσει καρπούς η πρόσφατη συζήτηση που είχατε με τον Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας, με αντικείμενο την αποκατάσταση μοναστηριών και εκκλησιών της περιοχής μας, μέσω του ΕΣΠΑ; Ποιες άλλες ενέργειες σκέπτεται να κάνει η Μητρόπολη προς αυτή την κατεύθυνση;

Απ.: Με τον Αντιπεριφερειάρχη κ. Βερύκιο μοιραζόμαστε την αγωνία για το πώς θα διασωθούν τα μνημεία μας, αυτές οι εστίες πολιτισμού στην περιοχή μας. Συμφωνούμε απόλυτα, λοιπόν, ότι το χρηματοδοτικό πρόγραμμα ΕΣΠΑ είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για την οικονομική στήριξη αυτής της μεγάλης αναστηλωτικής προσπάθειας που έχουμε ήδη ξεκινήσει.

Όμως ο αγώνας αυτός δεν ξεκίνησε με τη συνάντηση αυτή. Εδώ και δυο χρόνια καθιερώσαμε την εβδομάδα του Πάσχα και το καλοκαίρι να τελούμε ακολουθίες στα Μοναστήρια μας, μέσα στα παλιά καθολικά τους ή και στους αύλειους χώρους τους όταν οι ναοί είναι ετοιμόρροποι.

Έτσι, οι πιστοί που έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σ’ αυτές τις κατανυκτικές ακολουθίες καθιστούν ευρύτερα γνωστά τα Μοναστήρια μας, τα προβλήματά τους και το ξεκίνημα της αναστήλωσής τους. Ταυτόχρονα ζητούμε οικονομική στήριξη από γνωστούς και φίλους.

Ήδη αναστηλώθηκαν τα μονύδρια του Αγίου Γεωργίου στο Μαραντοχώρι και του Αγίου Νικολάου στο Νικολή, ανασυστάθηκε η Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου στο Λιβάδι και εκπονήθηκαν οι απαραίτητες μελέτες για τις Ιερές Μονές Αγίου Νικολάου στην Ιρά Αθανίου, Αγίου Γεωργίου στους Σκάρους και Αγίου Ιωάννου στο Λιβάδι για τις πτέρυγες των κελλιών.

Η Κόκκινη Εκκλησιά που αναφέρατε έχει και για εμάς μεγάλη σημασία.

Η εκπόνηση της μελέτης για τα κελλιά της είναι σε προτεραιότητα. Όμως «δει δη χρημάτων».

Συν τα άλλα προβλήματα που υπάρχουν, όπως το κακό οδικό δίκτυο προς τα περισσότερα από τα Μοναστήρια αυτά.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να κάνω γνωστό πως, διακαής πόθος μου, ως Επισκόπου και Πνευματικού Πατέρα του λαού της ιδιαιτέρας μου πατρίδος, είναι η εν Χριστώ αναγέννηση και αναστήλωση των ανθρωπίνων υπάρξεων.

Η τοπική Εκκλησία, δίχως να έχει –όπως είπαμε ιδιαίτερη οικονομική ευχέρεια επιχειρεί να συνοδοιπορήσει με τον άνθρωπο και να τον στηρίξει στις πολύμορφες ανάγκες του. Αλλά και στη νεολαία μας επιθυμεί να είναι σύμβουλος πολύτιμος και φίλος ασυναγώνιστος σε αυτό το εξαγριωμένο σήμερα.

Πιστεύουμε απόλυτα σε αυτό που ο μεγάλος Ωριγένης υποστηρίζει, ότι «πας τόπος χρήζει Ιησού Χριστού».

Κάθε τόπος δηλαδή έχει ανάγκη τον Ιησού Χριστό! Με την πίστη αυτή πλοηγούμε, με την Χάρη του Θεού, το σκάφος της τοπικής μας Εκκλησίας. Ολόψυχα ευχαριστούμε όσους συμπαραστέκονται στον αγώνα μας αυτόν και ευχαρίστως δεχόμαστε κάθε καλοπροαίρετο δίπλα μας.

Πηγή: Ρομφαία