Η μνήμη του Αγίου Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου εορτάστηκε μετά πάσης θρησκευτικής λαμπρότητος στον Ι. Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Οβρυιάς. Ο π. Χρύσανθος, Αρχιερατικός Επίτροπος Μεσσάτιδος, προσκεκλημένος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού, προεξήρχε της ακολουθίας του Εσπερινού και ομίλησε επικαίρως.
Η αγιοτόκος Ορθόδοξος Εκκλησία μας, αγαπητοί μου αδελφοί, τιμά και εορτάζει τον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Ευστάθιο, την σύζυγο αυτού Αγία Θεοπίστη & τους δύο υιούς αυτών Αγάπιο και Θεόπιστο. Ο Άγιος Ευστάθιος ήταν ανώτατος αξιωματικός του Ρωμαϊκού στρατού, ήταν στρατηλάτης και ονομαζόταν Πλακίδας...
Ήταν πολύ πλούσιος και διακρινόταν για την φιλανθρωπία του, τις ελεημοσύνες του και την αγάπη του για τους πτωχούς και πάσχοντας...
Κάποια μέρα ο Πλακίδας μαζί με τους φίλους του πήγε στο δάσος για κυνήγι, όπου κάποια ώρα μπροστά του εμφανίστηκε ένα ελάφι. Το κυνηγά, το ελάφι περνά ένα χαντάκι και βρίσκεται απέναντί του. Ο Άγιος κοιτάζει το ελάφι και βλέπει ανάμεσα στα κέρατά του ένα Σταυρό με τον Εσταυρωμένο, που έλαμπε περισσότερο και απ' αυτόν τον ήλιο. Το ελάφι αδελφοί μου του μίλησε... "Πλακίδα τί με διώκεις;" Εγώ είμαι ο Ιησούς Χριστός τον οποίον χωρίς να με γνωρίζεις, με τα αγαθά σου έργα με λατρεύεις. Γι' αυτό τον λόγο σου εμφανίστηκα σήμερα, για να σε συλλάβω.
Εξεπλάγη ο Πλακίδας και ακούει πάλι φωνή να του λέει: "Να πας στον Αρχιερέα των Χριστιανών και να βαπτιστείς με όλη την οικογένειά σου".
Αδελφοί μου αγαπητοί, όπως ο Κύριος εκάλεσε τον Σαούλ, δηλ. τον Απ. Παύλο, με την ουράνια οπτασία και από διώκτης έγινε διωκόμενος, όπως κάλεσε τον Μέγα Κωνσταντίνο με το ουράνιο σήμα "Εν τούτω Νίκα", όπως εκάλεσε τον Άγιο Προκόπιο, τον Άγιο Ευστάθιο, έτσι καλεί και μας να ζούμε την εν Χριστώ ζωή, να μετέχουμε στα μυστήρια της Εκκλησίας για να αγιαζόμαστε, για να σωθούμε.
Ο Πλακίδας έλαβε το Άγιο Βάπτισμα και ονομάσθηκε Ευστάθιος...
Φεύγουν από την Ρώμη και ταξιδεύουν στους Αγίους Τόπους και εκεί αρχίζουν οι δοκιμασίες του, οι οποίες δεν διαφέρουν απ' αυτές του πολυάθλου Ιώβ. Ο καπετάνιος, άνθρωπος σκληρός και βάρβαρος, κράτησε δια της βίας την σύζυγο του Αγίου, Θεοπίστη. Οι παρακλήσεις και τα δάκρυα δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Ένα λιοντάρι και ένας λύκος άρπαξαν τα παιδιά του μέσα στο δάσος. Μα δεν λύγισε... Έλεγε συνέχεια, ο Κύριος δεν θα με εγκαταλείψει. Να είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου. Πρότυπο πίστεως και υπομονής ο Άγιος!
Και στη δική μας ζωή έρχονται οι δοκιμασίες και οι θλίψεις. Να μην χάνουμε την πίστη, την υπομονή και την ελπίδα μας. Διότι ζει Κύριος ο Θεός. Και μετά απ' το Σταυρό έρχεται για όλους μας η Ανάσταση.
Πράγματι αδελφοί μου ο Κύριος δεν τον εγατέλειψε. Διότι ύστερα από μερικά χρόνια οι βάρβαροι επαναστάτησαν εκεί που είχε οδηγηθεί η σύζυγός του. Οι Ρωμαίοι ανεζήτησαν τον λαμπρό αξιωματικό, τον Πλακίδα. Ανάμεσα στους στρατιώτες ήσαν τα δυο παιδιά του. Ο Αγάπιος και ο Θεόπιστος. Εκεί βρήκε και την σύζυγό του...
Μετά τη νίκη επιστρέφει στη Ρώμη, όπου ο Αυτοκράτορας Αδριανός τον κάλεσε για τη λαμπρά νίκη να προσφέρουν θυσία στους Θεούς. Ο Άγιος του λέει πως νικήσαμε με τη δύναμη του Ιησού Χριστού, του μόνου Αληθινού Θεού. Αδελφοί μου, ο Άγιος ομολογεί την πίστη του γιατί γνωρίζει τα λόγια του Κυρίου, ότι "όποιος με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και Εγώ μπροστά στον Πατέρα μου". Να ομολογούμε με θάρρος, τόλμη και παρρησία την πίστη μας, κυρίως σε έναν κόσμο που έχασε τον προσανατολισμό του και τον προορισμό του, σε έναν κόσμο που απολυτοποίεισαι την ύλη και τη σάρκα, γι' αυτό άλλωστε βιώνουμε την κρίση την ηθική και πνευματική, και να είμαστε το φως και το αλάτι του κόσμου.
Το αποτέλεσμα της ομολογίας του Αγίου, της συζύγου και των παιδιών του, ήταν να τους βάλουν σε ένα χάλκινο πυρωμένο βόδι και κει να λάβουν τον θάνατο. Έλαβαν όμως από τον Κύριό μας τον αμαράντινον της δόξης στέφανον, διότι έμειναν πιστοί άχρι θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου