" Η Εικόνα της Πάτρας..."

Σας παραθέτουμε άρθρο του συνεργάτη του μπλοκ μας Μάριου Σαράντη, με θέμα την εικόνα της πόλης μας, που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα attacktv. 

Του Μάριου Γ. Σαράντη 

Φοιτητή - Ιεροψάλτη

Γνωρίζουμε πολύ καλά  πως ζούμε σε μια ιδιαίτερη πόλη. Η Πάτρα είναι το κέντρο πολλών δραστηριοτήτων όχι μόνο στην Δυτική Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Ως Πατρινός νιώθω την πόλη μου αδικημένη από όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν τα τελευταία 25 χρόνια. Η πόλη του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου  δεν είναι πηγή θρησκευτικού και όποιου άλλου είδους  τουρισμού και αυτό διότι ο επισκέπτης που θα έρθει στην πόλη μας θα συναντήσει στην είσοδό της εκατοντάδες μετανάστες οι οποίοι κυνηγούν τα φορτηγά με σκοπό να επιβιβαστούν σ' αυτά και να πάρουν τον δρόμο για άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις.

Προχωρώντας προς το κέντρο θα έλθει αντιμέτωπος με το κυκλοφοριακό χάος σε συνάρτηση με την δυσωδία των απορριμμάτων. Παραξενεύεται που βρίσκει σε τέτοια κατάσταση την 3η μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας. Απ' την άλλη πλευρά εμείς ως Πατρινοί θλιβόμαστε βαθύτητα ατενίζοντας μια πόλη ξεχασμένη από όλους και απ' όλα. Μια πόλη η οποία μένει αμέτοχη μπροστά στις εξελίξεις. Και γι' αυτό είναι υπεύθυνοι αυτοί που την διοικούν. Ζούμε στην Πάτρα, σε μια πόλη που είναι συνυφασμένη με τον πολιτισμό, με αξίες και ιδανικά. Ζούμε στην Πάτρα η οποία έβγαλε προσωπικότητες όπως ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Δημήτριος Γούναρης, ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Γέρος της Δημοκρατίας, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, αλλά και άλλες προσωπικότητες που διέπρεψαν τόσο σε εθνικό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτές οι προσωπικότητες έμειναν στην ιστορία. Φτάνοντας στις μέρες μας και αξιολογώντας το έργο του καθενός που αναλαμβάνει θέσεις στην πόλη, πιστεύετε πως η ιστορία είναι σε θέση να τους συμπεριλάβει στις σελίδες της; 

Η κραυγή αγωνίας ενός νέου ανθρώπου που γράφει σήμερα αυτόν τον προβληματισμό, είναι αρκετά εμφανής. Θλίβομαι να ζω, να δραστηριοποιούμαι, να κοινωνικοποιούμαι σε έναν τόπο που δεν βρίσκεται στην θέση που του αξίζει. Σε μια πόλη που περιμένει έναν Δήμαρχο «γιατρό» ο οποίος θα γιατρέψει με αίσθημα ευθύνης τα χρόνια προβλήματά της. Έναν Δήμαρχο ο οποίος θα πάρει την απόφαση να αλλάξει την πόλη. Έναν Δήμαρχο που θα πει την αλήθεια και θα τολμήσει να υλοποιήσει τις μεγάλες τομές που χρειάζεται η πόλη μας, αψηφώντας το πολιτικό κόστος. Έναν Δήμαρχο που θα μας κοιτάξει στα μάτια όλους εμάς τους Πατρινούς πολίτες και θα μας πει την αλήθεια, αλλά και θα τολμήσει να φέρει  νέα πνοή. 

Φτιάξτε μια πόλη που θα μπορούμε άνετα εμείς οι νέοι άνθρωποι να δημιουργήσουμε αλλά και θα μπορέσουμε να εναποθέσουμε τα οράματά μας. Κάντε την πόλη μας φιλική  και φιλόξενη προς τον επισκέπτη. Δημιουργήστε αυτήν την πρόκληση για αλλαγή σε όλον τον Πατραϊκό λαό. Σταθείτε δίπλα στον πολίτη, Γίνετε φίλος με τον κόσμο. Αγαπήστε την Πάτρα, στην οποία ζείτε εσείς και τα παιδιά σας.  Δημιουργήστε μια καινούρια Πάτρα με ενεργό ρόλο σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής. Μια Πάτρα με ενεργό ρόλο σε όλη την Ελλάδα.

«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή».

Επίκαιρη ηχεί στ' αυτιά όλων των αγανακτισμένων πολιτών της χώρας μας, ιδιαιτέρως δε της πόλης μας, αλλά και όλης της Ευρωπαϊκής κοινωνίας, η ρήση αυτή του Ρήγα Φεραίου. Ζώντας σε μια εποχή απαξίωσης και εξευτελισμού της ανθρώπινης ζωής, οι πολίτες πολλών πόλεων ανά την Ευρώπη διαμαρτύρονται και διεκδικούν μια φυσιολογική και ανθρώπινη πορεία ζωής.  

Ιδιαιτέρως όμως εμείς οι Πατρινοί πολίτες έχουμε κάποιους λόγους παραπάνω να διαμαρτυρόμαστε και να αγανακτούμε. Γνωρίζουμε καλά πως ζούμε σε μια πόλη όπου η βρωμιά, η εγκληματικότητα και η μετανάστευση, αποτελούν κυρίαρχα στοιχεία της. Εσείς οι μεγαλύτεροι σίγουρα θα ενθυμείστε την παλαιά καθαρή Πάτρα, όπου ήταν πηγή πολιτισμού και τουρισμού. Δεν αναπολείτε αυτήν την Πάτρα; Εμείς οι νέοι, αν και δε την ζήσαμε, αυτήν την Πάτρα αναπολούμε και επιθυμούμε. Σ' αυτήν την πόλη θέλουμε να ζήσουμε και αυτή είναι η πραγματική εικόνα της πόλης μας.

Πόσες φορές περπατάμε στην πόλη μας και απογοητευόμαστε μ' αυτά που αντικρίζουμε. Άνθρωποι πεινούν και διψούν. Καταφεύγουν στους κάδους για να βρούν την τροφή τους. Πώς μπορούμε λοιπόν ως Πατρινοί να είμαστε θεατές τέτοιων καταστάσεων. Θλίψη με κυριεύει όταν εγώ πηγαίνω στο σπίτι μου να φάω και απ' έξω στον κάδο ψάχνουν οι πένητες τροφή.

Ως Πατρινός, πονάω τον τόπο μου και πιστεύω πως το λιγότερο που μπορούσα να κάνω ήταν, να εκφράσω τους προβληματισμούς μου, μέσω αυτού του άρθρου.

Παραπάνω σας παρέθεσα μια εικόνα που έβγαλα με το προσωπικό μου κινητό τηλέφωνο, στην συμβολή των οδών, Μαιζώνος και Γενναδίου, θέλοντας να σας δείξω την καθημερινότητα της Πάτρας. Αυτή η φωτογραφία με οδήγησε να καταθέσω αυτούς τους προβληματισμούς.

Πηγή: www.attacktv.gr