ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ
ΤΜΗΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΟΜΕΑΣ ΔΟΓΜΑΤΤΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ I. ΤΣΕΛΕΓΠΔΗΣ
54124 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Θεσσαλονίκη 15-11-2010
Τηλ. Γραφ. 2310 - 996-957
Προς
την Συνοδική Επιτροπή
Δογματικών και Νομοκανονικών
και την Ειδική Συνοδική Επιτροπή
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ιεράς Συνόδου
της Εκκλησίας της Ελλάδος
Ιωάννου Γενναδίου 14
115 21 ΑΘΗΝΑ
Σεβασμιώτατοι Πρόεδροι των Συνοδικών Επιτροπών, Σεβασμιώτατοι Συνοδικοί, Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Ο κάθε ευρωπαίος πολίτης πέρα από τις πολιτικές υποχρεώσεις του, έχει και συγκεκριμένα πολιτικά δικαιώματα.....
Ένα από τα σημαντικότερα δικαιώματα του είναι να μπορεί να ενημερώνεται σχετικά με το τι αποφασίζουν γι' αυτόν τα θεσμοθετημένα όργανα της Πολιτείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολύ περισσότερο είναι λογικό να ζητά να ενημερωθεί για καίρια δικαιώματα των πολιτών-πιστών της Εκκλησίας ένας θεσμικός φορέας, όπως είναι η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Συγκεκριμένα, το ανάκυψαν θέμα για την «Κάρτα του Πολίτη» αφορά άμεσα και καίρια τους πολίτες-πιστούς, οι οποίοι δικαιούνται να έχουν έγκυρη ενημέρωση από την Ηγεσία της Εκκλησίας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η «Κάρτα του Πολίτη» εντάσσεται στο πλαίσιο του νομοθετήματος της Συνθήκης Schengen (1997), ως αναβαθμισμένη μορφή της ηλεκτρονικής ταυτότητας, που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί ανεπιτυχώς επί του υπουργού κ. Αγ. Κουτσόγιωργα.
Η Συνθήκη Schengen αποτελεί ένα νομοθέτημα που για πρώτη φορά νομιμοποιεί την ηλεκτρονική παρακολούθηση των πολιτών. Στα άρθρα της 92 κ.εξ. ορίζεται ως σύστημα πληροφοριών Schengen που θεσπίζεται για την πρόληψη των απειλών κατά της εθνικής ασφαλείας, της δημόσιας τάξης και για την καταστολή ποινικών παραβάσεων των μελών της Συνθήκης. Και ενώ στο νομοθέτημα υπάρχουν όλες οι πτυχές του ηλεκτρονικού ελέγχου, της διατηρήσεως αρχείων κ.λ.π., απουσιάζει προκλητικά από τη Συνθήκη αυτή ο τρόπος εφαρμογής της. Δηλαδή με ποιον τρόπο ή με ποιο σύστημα θα γίνεται η ηλεκτρονική συλλογή των δεδομένων των πολιτών στην αρχική και στην τελική φάση (θα αρχίσει λ.χ. με την κάρτα, για να συνεχίσει με την εμφύτευση μικροτσίπ και τελικώς με το χάραγμα;).
Στο πλαίσιο θεσπίσεως της Συνθήκης Schengen συζητήθηκε και ο τρόπος εφαρμογής της και κατατέθηκαν συγκεκριμένες προτάσεις. Συνημμένως καταθέτουμε ένα CD, όπου επιβεβαιώνεται ο παραπάνω ισχυρισμός μας από την παρέμβαση του Νομικού Συμβούλου της Ελλάδος στις Βρυξέλλες το 1997 κ. Γ. Κλοτσώνη σε ραδιοφωνική εκπομπή του π. Κων/νου Στρατηγόπουλου στις 15-6-1997, όπου ενημερώνει ότι στα πλαίσια της συζητήσεως της Συνθήκης Schengen προτάθηκε ως τρόπος εφαρμογής της Συνθήκης το χάραγμα στο μέτωπο ή στο χέρι!!
Στα μέλη-κράτη όμως της Ευρωπαϊκής Ένωσης έφεραν προς ψήφιση την Συνθήκη, αποκρύπτοντας επιμελώς τον τρόπο εφαρμογής της Και δεκατρία χρόνια μετά αγνοούμε τι απεφασίσθη και ποιος τρόπος εφαρμογής συλλογής των δεδομένων απεφασίσθη, πράγμα πρωτοφανές.
Κατά συνέπεια, έχουμε το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα, πριν αποφανθούμε με εικασίες, υποψίες, δημοσιογραφικές πληροφορίες κ.ά., να ζητήσουμε να μας προσκομισθούν τα Πρακτικά της συζητήσεως που έγινε σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την Συνθήκη Schengen ή η όποια απόφαση που ελήφθη εκ των υστέρων από τα θεσμοθετημένα όργανα της Ε.Ε., ώστε να γνωρίζουμε επακριβώς τι προτάθηκε ως τρόπος εφαρμογής της συλλογής προσωπικών δεδομένων. Δεν είναι λογικώς ορθό να αφήσουμε τον τρόπο υλοποιήσεως μιας Συνθήκης που υπογράψαμε σε κάποιους, οι οποίοι επιμελώς αποκρύπτουν και δεν μας γνωστοποιούν αυτόν τον τρόπο. Δεν ζητάμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάτι παράνομο ή παράλογο. Ζητάμε τα Πρακτικά, γραπτά και ηχητικό, όπου έχει συζητηθεί και προταθεί ο τρόπος εφαρμογής της Συνθήκης.
Υποστηρίζεται εσφαλμένως και καθησυχαστικά, ότι όσα αφορούν τη συλλογή, επεξεργασία και διάδοση πληροφοριών του πολίτη γίνονται, αφού προηγουμένως έχει θεσπιστεί ο Εθνικός Νόμος 2472/97, περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, ο οποίος έγινε στο πλαίσιο της προστασίας του πολίτη από τους κινδύνους που ενέχει το νομοθέτημα της Συνθήκης Schengen.
Εδώ όμως ακριβώς έγινε εξαπάτηση του πολίτη. Και τούτο, γιατί η Συνθήκη Schengen ανήκει στο Πρωτογενές Δίκαιο, ενώ ο Νόμος 2472/97 ανήκει στο Εθνικό Δίκαιο και μάλιστα στο τριτογενές. Συνεπώς, ένα τριτογενές Δίκαιο δεν μπορεί να υπερισχύσει του πρωτογενούς.
Γεννάται εύλογα το ερώτημα: γιατί το περιεχόμενο του Νόμου 2472/97 δεν ενσωματώθηκε στη Συνθήκη Schengen, ώστε να έχει κύρος πρωτογενούς Δικαίου; Ας μη μας λένε, λοιπόν, ότι ο Νόμος 2472/97 έγινε για να προστατεύσει τον πολίτη από κινδύνους της Συνθήκης Schengen. Και συνεπώς δεν είναι δυνατόν να προωθούν συστήματα ηλεκτρονικής συλλογής δεδομένων χωρίς να υφίσταται νόμος προστασίας του πολίτη που να εκπηγάζει από το Πρωτογενές Δίκαιο.
Έχουμε τη γνώμη, ότι α) η ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος θα πρέπει να αξιώσει από την Πολιτεία να συμμετάσχει ως θεσμικός φορέας στη διαβούλευση για το Νομικό πλαίσιο που θα αφορά στην «Κάρτα του Πολίτη».
β) Πριν να διαμαρτυρηθούμε για ο,τιδήποτε αφορά στην «Κάρτα του Πολίτη», να ενεργήσουμε με τρόπο επιστημονικά θεμιτό, που θα διασφαλίζει το κύρος της Ελλαδικής Εκκλησίας, ζητώντας ευθέως διά του Γραφείου της Εκκλησίας στις Βρυξέλλες τα Πρακτικά της συζητήσεως για την εφαρμογή της Συνθήκης Schengen.
γ) Να σταλεί επιστολή της Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος προς τον κ. Πρωθυπουργό και να ζητά έγγραφη απάντηση στο ερώτημα: Κινείται η «Κάρτα του Πολίτη» σε πλαίσια ενός Εθνικού Προγράμματος της Κυβερνήσεως, το οποίο δεν συνδέεται με οποιοδήποτε άλλο Ευρωπαϊκό Κέντρο, ή εξυπηρετεί στην υλοποίηση της συλλογής των προσωπικών δεδομένων στα πλαίσια της Συνθήκης Schengen;
δ) Να ζητηθούν και από τον κ. Πρωθυπουργό τα Πρακτικά της συζητήσεως για την υλοποίηση της Συνθήκης Schengen ή η όποια άλλη απόφαση ή Οδηγία που έχει δοθεί από την Ε.Ε. και αφορά τον τρόπο εφαρμογής της Συνθήκης Schengen.
ε) Να ζητηθεί από τον κ. Πρωθυπουργό να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να κατατεθεί μία «πρόταση για ένα μη αναθεωρήσιμο άρθρο στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα», σύμφωνα με τη συνημμένη επιστολή μου της 1-9-2010.
Τέλος, συζήτηση τεκμηριωμένη και πολύ περισσότερο θέση επιστημονική και θεολογική μπορεί να τεθεί για την Κάρτα του Πολίτη, κατά την γνώμη μας, μόνον όταν θα έχουμε τις παραπάνω προϋποθέσεις.
Με τον προσήκοντα σεβασμό
Δημήτριος Τσελεγγίδης
Καθηγητής Α.Π.Θ
Ένα από τα σημαντικότερα δικαιώματα του είναι να μπορεί να ενημερώνεται σχετικά με το τι αποφασίζουν γι' αυτόν τα θεσμοθετημένα όργανα της Πολιτείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολύ περισσότερο είναι λογικό να ζητά να ενημερωθεί για καίρια δικαιώματα των πολιτών-πιστών της Εκκλησίας ένας θεσμικός φορέας, όπως είναι η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Συγκεκριμένα, το ανάκυψαν θέμα για την «Κάρτα του Πολίτη» αφορά άμεσα και καίρια τους πολίτες-πιστούς, οι οποίοι δικαιούνται να έχουν έγκυρη ενημέρωση από την Ηγεσία της Εκκλησίας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η «Κάρτα του Πολίτη» εντάσσεται στο πλαίσιο του νομοθετήματος της Συνθήκης Schengen (1997), ως αναβαθμισμένη μορφή της ηλεκτρονικής ταυτότητας, που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί ανεπιτυχώς επί του υπουργού κ. Αγ. Κουτσόγιωργα.
Η Συνθήκη Schengen αποτελεί ένα νομοθέτημα που για πρώτη φορά νομιμοποιεί την ηλεκτρονική παρακολούθηση των πολιτών. Στα άρθρα της 92 κ.εξ. ορίζεται ως σύστημα πληροφοριών Schengen που θεσπίζεται για την πρόληψη των απειλών κατά της εθνικής ασφαλείας, της δημόσιας τάξης και για την καταστολή ποινικών παραβάσεων των μελών της Συνθήκης. Και ενώ στο νομοθέτημα υπάρχουν όλες οι πτυχές του ηλεκτρονικού ελέγχου, της διατηρήσεως αρχείων κ.λ.π., απουσιάζει προκλητικά από τη Συνθήκη αυτή ο τρόπος εφαρμογής της. Δηλαδή με ποιον τρόπο ή με ποιο σύστημα θα γίνεται η ηλεκτρονική συλλογή των δεδομένων των πολιτών στην αρχική και στην τελική φάση (θα αρχίσει λ.χ. με την κάρτα, για να συνεχίσει με την εμφύτευση μικροτσίπ και τελικώς με το χάραγμα;).
Στο πλαίσιο θεσπίσεως της Συνθήκης Schengen συζητήθηκε και ο τρόπος εφαρμογής της και κατατέθηκαν συγκεκριμένες προτάσεις. Συνημμένως καταθέτουμε ένα CD, όπου επιβεβαιώνεται ο παραπάνω ισχυρισμός μας από την παρέμβαση του Νομικού Συμβούλου της Ελλάδος στις Βρυξέλλες το 1997 κ. Γ. Κλοτσώνη σε ραδιοφωνική εκπομπή του π. Κων/νου Στρατηγόπουλου στις 15-6-1997, όπου ενημερώνει ότι στα πλαίσια της συζητήσεως της Συνθήκης Schengen προτάθηκε ως τρόπος εφαρμογής της Συνθήκης το χάραγμα στο μέτωπο ή στο χέρι!!
Στα μέλη-κράτη όμως της Ευρωπαϊκής Ένωσης έφεραν προς ψήφιση την Συνθήκη, αποκρύπτοντας επιμελώς τον τρόπο εφαρμογής της Και δεκατρία χρόνια μετά αγνοούμε τι απεφασίσθη και ποιος τρόπος εφαρμογής συλλογής των δεδομένων απεφασίσθη, πράγμα πρωτοφανές.
Κατά συνέπεια, έχουμε το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα, πριν αποφανθούμε με εικασίες, υποψίες, δημοσιογραφικές πληροφορίες κ.ά., να ζητήσουμε να μας προσκομισθούν τα Πρακτικά της συζητήσεως που έγινε σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την Συνθήκη Schengen ή η όποια απόφαση που ελήφθη εκ των υστέρων από τα θεσμοθετημένα όργανα της Ε.Ε., ώστε να γνωρίζουμε επακριβώς τι προτάθηκε ως τρόπος εφαρμογής της συλλογής προσωπικών δεδομένων. Δεν είναι λογικώς ορθό να αφήσουμε τον τρόπο υλοποιήσεως μιας Συνθήκης που υπογράψαμε σε κάποιους, οι οποίοι επιμελώς αποκρύπτουν και δεν μας γνωστοποιούν αυτόν τον τρόπο. Δεν ζητάμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάτι παράνομο ή παράλογο. Ζητάμε τα Πρακτικά, γραπτά και ηχητικό, όπου έχει συζητηθεί και προταθεί ο τρόπος εφαρμογής της Συνθήκης.
Υποστηρίζεται εσφαλμένως και καθησυχαστικά, ότι όσα αφορούν τη συλλογή, επεξεργασία και διάδοση πληροφοριών του πολίτη γίνονται, αφού προηγουμένως έχει θεσπιστεί ο Εθνικός Νόμος 2472/97, περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, ο οποίος έγινε στο πλαίσιο της προστασίας του πολίτη από τους κινδύνους που ενέχει το νομοθέτημα της Συνθήκης Schengen.
Εδώ όμως ακριβώς έγινε εξαπάτηση του πολίτη. Και τούτο, γιατί η Συνθήκη Schengen ανήκει στο Πρωτογενές Δίκαιο, ενώ ο Νόμος 2472/97 ανήκει στο Εθνικό Δίκαιο και μάλιστα στο τριτογενές. Συνεπώς, ένα τριτογενές Δίκαιο δεν μπορεί να υπερισχύσει του πρωτογενούς.
Γεννάται εύλογα το ερώτημα: γιατί το περιεχόμενο του Νόμου 2472/97 δεν ενσωματώθηκε στη Συνθήκη Schengen, ώστε να έχει κύρος πρωτογενούς Δικαίου; Ας μη μας λένε, λοιπόν, ότι ο Νόμος 2472/97 έγινε για να προστατεύσει τον πολίτη από κινδύνους της Συνθήκης Schengen. Και συνεπώς δεν είναι δυνατόν να προωθούν συστήματα ηλεκτρονικής συλλογής δεδομένων χωρίς να υφίσταται νόμος προστασίας του πολίτη που να εκπηγάζει από το Πρωτογενές Δίκαιο.
Έχουμε τη γνώμη, ότι α) η ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος θα πρέπει να αξιώσει από την Πολιτεία να συμμετάσχει ως θεσμικός φορέας στη διαβούλευση για το Νομικό πλαίσιο που θα αφορά στην «Κάρτα του Πολίτη».
β) Πριν να διαμαρτυρηθούμε για ο,τιδήποτε αφορά στην «Κάρτα του Πολίτη», να ενεργήσουμε με τρόπο επιστημονικά θεμιτό, που θα διασφαλίζει το κύρος της Ελλαδικής Εκκλησίας, ζητώντας ευθέως διά του Γραφείου της Εκκλησίας στις Βρυξέλλες τα Πρακτικά της συζητήσεως για την εφαρμογή της Συνθήκης Schengen.
γ) Να σταλεί επιστολή της Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος προς τον κ. Πρωθυπουργό και να ζητά έγγραφη απάντηση στο ερώτημα: Κινείται η «Κάρτα του Πολίτη» σε πλαίσια ενός Εθνικού Προγράμματος της Κυβερνήσεως, το οποίο δεν συνδέεται με οποιοδήποτε άλλο Ευρωπαϊκό Κέντρο, ή εξυπηρετεί στην υλοποίηση της συλλογής των προσωπικών δεδομένων στα πλαίσια της Συνθήκης Schengen;
δ) Να ζητηθούν και από τον κ. Πρωθυπουργό τα Πρακτικά της συζητήσεως για την υλοποίηση της Συνθήκης Schengen ή η όποια άλλη απόφαση ή Οδηγία που έχει δοθεί από την Ε.Ε. και αφορά τον τρόπο εφαρμογής της Συνθήκης Schengen.
ε) Να ζητηθεί από τον κ. Πρωθυπουργό να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να κατατεθεί μία «πρόταση για ένα μη αναθεωρήσιμο άρθρο στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα», σύμφωνα με τη συνημμένη επιστολή μου της 1-9-2010.
Τέλος, συζήτηση τεκμηριωμένη και πολύ περισσότερο θέση επιστημονική και θεολογική μπορεί να τεθεί για την Κάρτα του Πολίτη, κατά την γνώμη μας, μόνον όταν θα έχουμε τις παραπάνω προϋποθέσεις.
Με τον προσήκοντα σεβασμό
Δημήτριος Τσελεγγίδης
Καθηγητής Α.Π.Θ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου